Help, bolletje geslikt!

De titel van dit berichtje doet vast iets heel duisters vermoeden, maar helaas voor de sensatiezoekers: het is wat minder erg. Maar toch wel heel raar en iets dat ik nog nooit had meegemaakt: ik heb mijn bolletje ingeslikt. Het bovenste bolletje van mijn tongpiercing welteverstaan!

Gisteren lag ik rustig in mijn bedje tv te kijken, toen ik iets raars mijn keel in voelde glijden. Enigszins verbaasd, omdat ik toch echt niet aan het eten was, bedacht ik me wat dat nou zou kunnen zijn! Daarna toch lichtelijk in paniek, toen ik erachter kwam dat mijn piercing los in mijn mond hing…

De paniek kwam niet zozeer dat ik het een eng idee vond om mogelijk ook de rest van het staafje door te slikken, maar meer dat ik bang was dat dit het einde van mijn tongpiercing zou betekenen! Gaten veroorzaakt door tongpiercings groeien namelijk met een bizarre snelheid weer dicht! Voor de verbaasde mensen: bijt maar eens op je tong, dat wondje geneest ook erg vlug. De tongpiercing heb ik al jaren en is echt Marieke geworden. Ik wil gewoon niet meer zonder; hij is me heilig.

Gelukkig had ik voor mijn werk het bovenste bolletje moeten verwisselen voor een doorzichtige variant (die nu dus in mijn maag zit) en had ik de originele ijzeren nog. Deze kon ik snel vinden in mijn sieradendoos, dus kon ik het staafje er weer keurig van onderaf doorheen steken, onder toeziend oog van Theo die het allemaal maar een ranzig gezicht vond… zo’n staaf door je tong!

Ik ben dus nog steeds heppie de peppie met het ding en moet deze week dus weer op zoek naar een nieuwe doorzichtige bol. Eind goed, al goed!