BHV’er in tha house

Elk bedrijf hoort een BHV’er (Bedrijfshulpverlener, red.) in huis te hebben. Order diabecon ingredients Four People, waar Purchase lady era reviews Ze.nl onderdeel van is en waar ik dus werk, besloot het zekere voor het onzekere te nemen en vier van de tien medewerkers op cursus te sturen. Je snapt, ik was één van die (on)gelukkigen.

Eigenlijk is het helemaal niet slim om mij die verantwoordelijkheid te geven. Want dat is het hoor, een heel grote verantwoordelijkheid zelfs. Bij paniek in de tent word jij als BHV’er als eerst wanhopig aangekeken en vertrouwt men erop dat jij de rust bewaart en met een passende oplossing komt. ‘We hebben een BHV’er, dus dan komt alles goed,’ hoorde ik mijn collega’s al denken.

Ik ben echter totaal niet geschikt voor the job. Bij het eerste de beste druppeltje bloed kijk ik gelijk weg en als er open wonden aan te pas komen, kun je mij ook wegdragen. (Waarom ik series als Grey’s Anatomy en Private Practice trouw kijk is mij dan ook nog steeds een raadsel.) Bovendien heb ik een kotsfobie Cheap tofranil 25mg ; als er iemand over zijn nek gaat, doe ik gezellig mee…

Anyway, ik moest dus ‘op cursus’, samen met collegaatjes Cindy, Stijn en Sjoerd. De groep bestond in totaal uit zo’n veertien man en eerlijk is eerlijk, we hebben wat afgelachen. Vooral toen van mij verwacht werd dat ik een enorm grote, brede en zware uitsmijtermeneer wel even van zijn buik op z’n rug zou draaien. ‘Het maakt niet uit hoe zwaar iemand is, meté de juiste techniek lukt het altijd!’ vertelde de enthousiaste instructeur vol vertrouwen. Nou, bij mij dus niet, hoe hard ik ook aan de beste man duwde en sjorde…

Nadat we poppen hadden gereanimeerd op het ritme van Bee Gees’ Stayin’ Alive en een brandje in een pan hadden gedoofd met drie verschillende soorten blussers, was het tijd voor het theorie-examen. Even kwam dat zenuwachtige middelbare school-gevoel weer naar boven en besproken we buiten direct elkaars antwoorden. De ‘Wat had jij bij die vraag?’ en ‘Owwww ik heb ‘m vast niet gehaald, ik heb heel iets anders!’ vlogen in de rondte.

Gelukkig hadden we het allemaal gehaald en was de meneer ook over onze praktijkoefeningen tevreden. En als hij er vertrouwen in heeft, dan heb ik dat ook maar… Het is in ieder geval voor mij een geruststellende gedachte dat ik nog drie BHV-collega’s achter de hand heb! ;)

34 Comments

  1. amethyst 28 maart 2010 at 11:45

    Niks belangrijkers dan een paar BHV’ers op je werk. Ik ben het ook, en vind het in mijn werk (kinderopvang) helemaal belangrijk! Loop er een stuk zelfverzekerder rond, met de gedachte dat ik iedereen kan helpen.

    Dat oefenen op cursus is anders, als er echt serieus iets aan de hand is dan reageer je toch anders. Dan denk je niet na, dan handel je gewoon.

  2. Petra 28 maart 2010 at 12:21

    Gelukkig gaan ze mij niet op cursus sturen, als parttimer. Mijn moeder heeft het ook gedaan en vertelde dat ze het heel leuk vond. Ik vind het wel heel belangrijk en het is wel handig dat je het een beetje weet. Maar volgens mij vergeet je het ook zo. Ik heb een EHBO-cursus gedaan op school en scouting, maar ik weet nu volgens mij de stabiele zijligging al niet meer, haha.

  3. Desiree 28 maart 2010 at 12:55

    Brr, het zou ook niks voor mij zijn hoor :P Maar je hebt het toch maar gedaan ^^

  4. Gwendolyn 28 maart 2010 at 13:07

    Ik ben ook zo iemand die niet tegen bloed kan en bij het minste wondje al panikeert, haha! Denk niet dat ze ooit zo’n job op mij moeten afschuiven. Maar het is inderdaad wel handig om altijd iemand in de buurt te hebben als er een probleem is, want je weet echt maar nooit!

  5. Rianne 28 maart 2010 at 13:42

    Ik zie inderdaad het belang van een BHV’er in, maar mij niet gezien! Daarnaast zou ik zoiets elke maand moeten doen want anders ben ik het allang weer vergeten! :s

  6. Eline 28 maart 2010 at 16:44

    Best een verantwoordelijkheid als er echt iets gebeurt! En wat een toepasselijk muziekje om bij te reanimeren ;)

  7. inge 28 maart 2010 at 17:25

    hahaha vriendje was ook de sjaak op zijn werk, maar uiteindelijk heeft ‘ie er wel wat van geleerd (je moet elk jaar weer hè, dat weet je? ; ) en ik wil nu eigenlijk ook wel op z’n minst ehbo denk ik..

  8. Mylene 28 maart 2010 at 17:44

    Zo, die heb je ook in de pocket! Haha. Ik ben benieuwd hoe je te werk gaat als er echt iets zou gebeuren. ;-)

  9. Myrthe 28 maart 2010 at 17:53

    Haha herkenning bij “Bij het eerste de beste druppeltje bloed kijk ik gelijk weg en als er open wonden aan te pas komen, kun je mij ook wegdragen.”

  10. Annemarie 28 maart 2010 at 18:10

    Ik kan me voorstellen dat het idee niet echt prettig is, maar ongetwijfeld dat je dan juist wel de rust hebt, ook al verwacht je dat van tevoren niet!!!

  11. kim 28 maart 2010 at 18:30

    Inderdaad een grote verantwoordelijkheid, maar wel goed dat er in elk geval vier mensen zijn die weten wat ze moeten doen als er iets gebeurt, is toch wel een prettige gedachte. Ik denk dat, als puntje bij paaltje komt, je een stuk rustiger en zelfverzekerder bent nu je weet wat je kan doen. Maar ik hoop uiteraard dat je hetgeen wat je geleerd hebt nooit in de praktijk hoeft te gebruiken ;).

  12. toaske 28 maart 2010 at 18:33

    Wel hartstikke goed dat het nu geregeld is op je werk. Ik hoop dat je het nooit in de praktijk hoeft te brengen. Al is het volgens mij gewoon heel fijn dat je nu van wanten zou weten mocht het nodig zijn. En geloof me: in stresssituaties is een mens tot wonderen in staat.

  13. Annika 28 maart 2010 at 18:37

    Wat grappig dat jullie ook moesten reanimeren op de maat van het liedje “Stayin’ Alive” van de BeeGees. Dat moesten wij namelijk ook haha.
    Het is goed om BHV’er te zijn, zo weet je in veel situaties wel hoe je moet handelen. :-)

  14. Ilse 28 maart 2010 at 19:28

    Wat goed dat je ‘m gehaald hebt! Het is wel handig, je weet wat je in bepaalde situaties moet doen. Maar hopelijk heb je al die informatie nooit nodig en gaat alles gewoon goed! :)

  15. Mieke 28 maart 2010 at 20:01

    Zou ook niks voor mij zijn, zo’n BHV-gedoetje. Maar het is zo belangrijk inderdaad! Goed dat je het gehaald hebt!

  16. Carmen 28 maart 2010 at 20:27

    Goed dat je hem hebt gehaald! Hopen dat je er verder niets mee hoeft te doen, en anders alvast succes ;)

  17. Rowin 29 maart 2010 at 00:06

    Haha! Ik heb ook een EHBO cursus op school gedaan, maar ik weet het nu al niet meer *schaam schaam*

    Maar je hebt het toch goed gedaan! Great job! (ik ben ook eng van bloed, alleen bij mezelf bij een ander niet…)

  18. Clau 29 maart 2010 at 07:08

    Ik vind het dapper! Eigenlijk zou iedereen het moeten doen, maar eerlijk gezegd ben ik heeeeeeel blij, dat wij een heel team van BHV’ers hebben, en dat ik daar geen deel van uitmaak!

  19. Joyce 29 maart 2010 at 07:21

    Voor mijn werk moesten we verplicht met alle vaste werknemers een BHV cursus doen, dus van de 45 werknemers gingen we met 26 man die cursus doen ;) In 2 groepen verdeeld..

    De cursus zelf vond ik maar spannend, brandje blussen leek me erg eng en ik was blij toen alles achter de rug was en ik hoorde dat ik was geslaagd..

    Maar omdat ik met spelende kinderen werkte, maakte ik dagelijks botbreuken en een gat in iemands hoofd mee.. Ik-die-niet-tegen-bloed-kan wist wél ineens wat ik moest doen. 1 dag na de cursus kwam er een meisje naar me toe gerent die had haar elleboog uit de kom.. Erg onsmakelijk om naar te kijken, maar door haar op de juiste manier in de auto te zetten, is de familie makkelijk in het ziekenhuis aangekomen..
    Ik vond het erg leerzaam en ben blij dat ik die cursus gedaan heb, voelde me toch een stuk zelfverzekerder als er weer een kind met een mega wond op me af kwam hollen!

    Al hoop ik nooit mee te maken dat ik moet reanimeren, vond dat op die pop al naar om te doen!

  20. Jet 29 maart 2010 at 09:04

    Ook al ben je niet zo’n held met bloed en kots, voel me toch een stukje veiliger met jou (en Cin, Sjoerd en Stijn natuurlijk) in de buurt!

  21. Roos 29 maart 2010 at 09:29

    Het lijkt me leuk om zo’n cursus te volgen, maar als er een echte stresssituatie ontstaat ben ik meestal als eerste in paniek. Niets voor mij dus. Wel fijn dat jij nog wat collega’s achter de hand hebt! :)

  22. Laura 29 maart 2010 at 11:28

    Ik heb ook lang geleden is zo’n cursus gedaan. Wij moesten op het liedje ‘1, 2, 3, 4, hoedje van, hoedje van…’ reanimeren. Maar voor de rest kan ik mij er weinig van herinneren.

  23. Sabine 29 maart 2010 at 12:08

    Dan kun je nu bij mij komen werken gezellig! Ik mag in mei een brandblussen! De rest wordt eigenlijk verwacht dat we dat wel weten…

  24. Puck 29 maart 2010 at 12:26

    Ik ziet tegenover twee grote heren die beide BHV’ers zijn. Dus ik voel me ook behoorlijk veilig. Lijkt me ook wel leuk hoor zo’n cursus, weer eens iets anders…

  25. Elise 29 maart 2010 at 16:06

    Ooit in een ver verleden heb ik mijn EHBO gehaald maar vergeten vervolgcursussen te doen. Maar mijn echtgenoot is BHV-er en die doet trouw zijn vervolg en opfriscursussen dus hij mag, ik hoef niet zo nodig

    groetjes Elise

  26. Niekje 29 maart 2010 at 19:35

    Haha, ja BHV… Bij ons moet iedereen verplicht.
    Altijd wel weer een lachend uitje waar je collega’s ziet die je anders niet zo vaak ziet, gezellig dus ;)
    En ook ik heb gelukkig collega’s waar ik op kan bouwen hihi.

  27. Kimsje 29 maart 2010 at 20:31

    Je zal het vast heel goed doen! Het is toch altijd handig om wat hulpverleningstechnieken te beheersen? Je weet maar nooit!

  28. Stéphanie 30 maart 2010 at 06:24

    Haha, erg he, die cursussen! Ik mag binnenkort ook..

  29. Ioni 30 maart 2010 at 21:16

    Ik heb zelf mijn EHBO diploma gehaald toen ik op de pabo studeerde. Ik ben er nog steeds blij mee en als ik dadelijk afgestudeerd ben dan ga ik opnieuw het diploma halen en het bijhouden want zoiets vind ik belangrijk en handig. :)

    Ik denk dat je je een stuk zekerder zult voelen nu je het achter de rug hebt. :D Gewoon het idee van weten wat je kunt doen.

  30. Monique 31 maart 2010 at 19:26

    Gefeliciteerd! Misschien moet je er maar vanuit gaan dat je het nooit hoeft te gebruiken ;)

    Het zou ook totaal niets voor mij zijn. Bij ons op kantoor moet er binnenkort ook iemand op cursus. Het is nog onbekend wie, maar ik sta er niet om te springen…

  31. Saskia 01 april 2010 at 15:16

    Haha verhaal komt me bekend voor.. Ben zelf ook BHV-er en is echt niet makkelijk een zwaar iemand van op te tillen, ook niet met de juiste techniek ;)

  32. Stommerik 03 april 2010 at 11:12

    BHV heb ik ook. Maar ik wil eigenlijk nog een uitgebreidere cursus gaan volgen. Ik wil het gewoon helemaal goed onder de knie hebben :)

  33. Theo 18 augustus 2010 at 11:34

    Bij toeval kwam ik op deze website en las de reacties vanuit diverse invalshoeken.
    De overheid heeft bedrijven verplicht om zelf voor een deugdelijke veiligheid te zorgen. Voor een kantoor zou dat dan d.m.v. een BHV cursus kunnen door een of enkele medewerkers. Deze kennis dient ook op peil te worden gehouden dus is jaarlijks een herhaling aan te bevelen. Mensen die werken met kinderen (Kinderdagverblijven, BSO, NSO) zijn sinds 1 januari verplicht de cursus “EHBO aan kinderen inclusief reaniamtie en AED” te volgen en jaarlijks ook de herhalingscursus te doen. Dit is logisch aangezien het toch kinderen van anderen zijn en kinderen zijn nu eenmaal geen volwassenen en hebben dus ook eerder een ongeluk(je). Zo zijn er verschillende cursussen op veiligheidsgebied die heel belangrijk zijn zoals bijvoorbeeld een cursus “Veilig werken langs de weg” voor mensen die langs en aan de wegen werken.
    Dus voor de mensen die het niet zo nodig vinden als het van hun werkgever toch moet, doe het maar wel, wel zo veilig en je hebt er thuis ook wat aan.

  34. Mo 25 augustus 2010 at 02:48

    Een EHBO-diploma halen is mooi, in de zin dat je iets kunt betekenen voor anderen, maar is soms ook moeilijk, het schept voor jezelf een bepaalde verplichting dat als er iets gebeurt, je ook moet handelen. Tuurlijk, je hebt dan je opleiding gehad en je weet hoe je moet handelen, maar doe het dan ook maar als er echt iets ernstigs aan de hand is. Respect, voor de mensen die het diploma behalen en nog meer respect voor de mensen die de kennis en vaardigheden bijhouden en daadwerkelijk eerste hulp verlenen waar nodig. Niemand hoopt – denk ik – dat het ooit nodig is een reanimatie te moeten doen, maar toch… is het wel fijn te weten hoe het moet, zeker als het in huiselijke sfeer nodig zou zijn. Stel je voor, dat een familielid een hartstilstand krijgt waar je bijbent, wat zou het dan erg zijn als je helemaal niets kunt. Ik denk dat dit persoonlijk en emotioneel gezien het ergste is wat je mee kunt maken. Ondanks dat het moeilijk is en ook na het volgen van een EHBO- of BHV-opleiding moeilijk blijft, wat zou het mooi zijn als iedereen in beginsel de vaardigheden van de reanimatie zou beheersen, om zo levens te kunnen redden.