Brouwertjes Baby: De 20 weken-echo

(21 weken en 1 dag zwanger)
Hoewel tot nu toe alle echo’s en de NIPT goed waren, vond ik de 20 weken-echo echt nog wel een spannend moment. Ons kindje zou, tijdens een echosessie van zo’n drie kwartier tot een uur, van top tot teen bekeken (en hopelijk goedgekeurd) worden. Vorige week woensdag (bij 20 weken en 5 dagen zwangerschap) was het zover.

Onze afspraak vroeg in de ochtend begon al gelijk wat later. Eén van de redenen daarvan was dat bij het stel voor ons helaas iets was gezien wat niet helemaal goed was. Erg naar natuurlijk, het zal je gebeuren… Mijn zenuwen werden daardoor nog wat meer aangewakkerd. Gelukkig was de dame, die bij een extern bureau werkt maar bij onze praktijk de 20 weken-echo’s doet, enorm hartelijk en professioneel, waardoor ik me al snel op mijn gemak voelde.

Helaas kwam ik wel voor een onverwachte verrassing te staan: mijn navelpiercing moest eruit. Ik weet nog zo goed dat ik ‘m als 16-jarig meisje liet zetten (mijn ouders keurden het niet af, maar erg enthousiast waren ze ook niet echt…) en ik er jarenlang trots als een pauw mee rondliep. Inmiddels hoorde die piercing gewoon echt bij mij, ik had ‘m langer wél dan niet. ‘Ja sorry, je baarmoeder zit inmiddels zo hoog, dat ik daar met mijn echo-apparaat overheen moet. Je kunt ‘m daarna wel weer in doen hoor! Maar dan zou ik wel een speciale zwangerschapspiercing kopen’, aldus de echoscopiste. Johan keek me aan en ik wist genoeg. Misschien was 34 jaar ook wel een mooie leeftijd om het navelpiercingtijdperk achter me te laten. (Béétje jammer wel, want mijn tongpiercing heb ik op aanraden van mijn tandarts ook al niet meer…)

Vervolgens heb ik bijna een uur op de onderzoekstafel gelegen terwijl onze kleine dame helemaal gecheckt werd. Iedere keer als de echoscopiste iets zei in de trant van ‘ja hoor, dit ziet er ook keurig uit’, zette ik in gedachten weer een vinkje op de lijst. Hersentjes: check. Botjes: check. Bloedstromingen: check. Hartje: check. Hoewel het heerlijk was om zo lang naar haar te kunnen kijken, wilde ik op een gegeven moment wel dat het klaar was. Dat de baby-APK erop zat, dat we met een gezond kindje in mijn buik weer naar huis mochten. Gelukkig was dit uiteindelijk ook het geval: alles zit erop en eraan zoals het hoort.

Daarna werd ik zelf nog even gekeurd. Bloeddruk, even voelen hoe de buik en baarmoeder het doen, en ook mijn gewicht. Voor het eerst moest ik op de weegschaal, met kleding, schoenen en een volle maag. Aiii, daar had ik niet zo op gerekend. Het getal dat verscheen viel me dan ook onwijs tegen en ik heb met Johan afgesproken dat ie dat aan niemand mag vertellen. ;) Dit houd ik lekker voor mezelf. Laten we het erop houden dat ik nog steeds volop groei.

De eerstvolgende echo is helaas pas weer bij 30 weken. Ik acht de kans groot dat ik zo lang niet kan wachten en tussendoor zomaar eens een zelf betaalde pretecho inplan… ;)

3 Comments

  1. Ilse 30 juni 2017 at 15:21

    Wat fijn zeg dat alles goed is met jullie kindje!

  2. Tiny Kuipers 30 juni 2017 at 15:54

    Wat fijn dat alles goed gaat, dat is heerlijk genieten van de groei van jullie kleine meisje

  3. rachel 01 juli 2017 at 18:36

    super om te horen dat alles goed is meis en geniet er gewoon lekker van :D