[VIVA] Eindelijk weer glamour

sisteractpremiere

Ik weet het nog goed: ik zat in VWO6 en mocht een jurk kopen voor mijn eindexamengala. Wat vond ik dat fantastisch. Samen met mijn moeder, die moest betalen, ging ik op missie.

Het werd uiteindelijk een lang, zilverkleurig gewaad vol glitterende pailletjes. Als ik dat ding aan had, voelde ik me net een zeemeermin. Ik kocht er een grijze boa bij (die achteraf veel te veel kriebelde) en open sandaaltjes. Op de dag zelf liet ik samen met een vriendin mijn haar opsteken bij de kapper en haalde mijn toenmalige vriendje (strak in pak) mij op. Ik voelde me een prinses.

Ik heb die jurk nog steeds. Of ik er nog in pas is een tweede, maar zo nu en dan trek ik hem even uit de kast en bekijk ik ‘m met een weemoedig gevoel. Ik heb sinds mijn examenjaar namelijk nooit meer een gala gehad. Nooit meer had ik me helemaal sjiek de friemel aangekleed en opgemaakt.

Galapremière
Tot afgelopen zondag! Ik had een uitnodiging gekregen voor de galapremière van de musical Sister Act. Dresscode: Black Tie. Aan de ene kant natuurlijk geweldig, want ‘ik mocht weer een keer’, maar aan de andere kant: wat deed ik aan? Die zilveren glimjurk van de middelbare school kon écht niet meer, die bewaar ik puur om nostalgische redenen. Korte jurkjes had ik wel, maar ik wist niet in hoeverre het not done was om daarmee aan te komen.

Een rondvraag in mijn omgeving leverde een succesje op: ik mocht een jurk lenen van de zus van een vriendinnetje. Een prachtige, zalmroze strapless jurk van een soepel vallende stof.

Oh the glamour!
Helemaal in m’n sas ging ik op pad. Ik had vanwege de kou wel een zeer oncharmante vleeskleurige panty aangetrokken, maar hee, dat zag toch niemand. Helaas zakte ie steeds af, waardoor ik constant de drang voelde om ‘m op te hijsen. Natuurlijk kan dat niet in zo’n sjieke outfit, dus hing het kruis op een gegeven moment op mijn knieën.

Bovendien is mijn autootje al een tijdje kapot, waardoor ik met de trein van Rotterdam naar Den Haag zou reizen. Uiteraard waren er net die dag werkzaamheden op mijn traject. Met een dikke winterjas over de mooie jurk heen nam ik dus maar de vieze, stinkende metro. Oh the glamour!

Wereldster
Gelukkig nam het glamourgehalte bij het Circustheater toe. Een lange rode loper, publiek met camera’s en handtekeningenboekjes in de aanslag en veel pers en paparazzi. Er zou namelijk een heuse wereldster aanwezig zijn: niemand minder dan Sister Act-icoon Whoopi Goldberg gaf acte de presence.

Samen met een vriendin genoot ik van de swingende voorstelling en de bijbehorende hapjes en drankjes. Ik voelde me prachtig tussen al die opgedirkte mensen, veelal BN’ers. De een nog mooier gekleed dan de ander.

Moe maar voldaan zat ik ’s avonds laat weer in die vieze metro terug. Thuis schopte ik m’n pumps en panty uit, hees ik me in mijn warme pyjamabroek en boende ik de make-up van mijn gezicht. Daar was de gewone Marieke weer, maar wat was het heerlijk om weer eens een avondje een mooie versie van haar te zijn.

Ook verschenen op Viva.nl