Brouwertjes Baby: De 10 mooiste momenten

(39 weken en 3 dagen zwanger)
Mijn zwangerschap loopt ten einde. En dat is zo!n ongelofelijk gek idee! Ik weet nog als de dag van gister dat ik begon met geheime blogjes tikken over mijn ‘road to motherhood!, en dat is inmiddels alweer twee jaar geleden.

Zwanger ben ik nu bijna negen maanden. En hoewel de tijd vooral in het begin voorbij króóp, vind ik nu, als ik terugkijk, dat het ook wel weer erg snel is gegaan. Mijn hoofd weet wel dat we er al flink wat weken op hebben zitten (wat hebben we in die tijd al een boel meegemaakt!), maar de blijdschap van de positieve test staat ook nog in mijn geheugen gegrift. Alsof ik Johan vorige week nog thuis opwachtte om hem het goede nieuws te vertellen!

Inmiddels zit ik maar een beetje af te wachten tot ons meisje zin heeft om zich te laten zien. De eerste 2,5 week van mijn verlof genoot ik intens van mijn vrije tijd en ging ik er lekker op uit, maar dat gaat nu helaas niet meer zo goed. Het wordt nu allemaal wel een tikkeltje zwaar: na een uitstapje naar de stad ben ik he-le-maal gesloopt. Wandelen gaat niet echt meer, ik krijg er pijn in m’n bekken en onderrug van. De nachten zijn onrustig; soms slaap ik prima, maar daarna zomaar weer dramatisch. Ik rommel dus maar een beetje aan in huis (ik ben nog nooit zo netjes bij geweest met de was) en mijn uitje van de dag is de Albert Heijn op 5 minuten lopen (op mijn huidige tempo echter zo’n 15).

Het leek me mooi om, nu het er bijna op zit, de mooiste momenten van de afgelopen maanden op een rijtje te zetten. Om me weer even te realiseren hoe bijzonder het eigenlijk is om zwanger te zijn. Wat ben ik enorm dankbaar dit mee te mogen maken.

1) De positieve test
Natuurlijk staat het moment dat er zomaar ineens twee streepjes op de (zoveelste) zwangerschapstest verschenen met stip op nummer 1. Wat was ik in shock! En wat was het geweldig om Johan z’n blije gezicht te zien toen hij het hoorde.

2) De eerste echo
We moesten na de test ruim vier weken wachten, maar toen was het eindelijk zover: op 23 maart mochten we voor het eerst naar ons kindje kijken. Ze was toen nog maar een pinda, zo klein en vormloos. Maar haar hartje klopte ijzersterk en we hielden gelijk intens van haar. Al wisten we toen natuurlijk nog niet dat ze een meisje is… Hoe gek!

3) Vertellen aan directe familie en beste vrienden
Na de eerste echo deelden we ons geheimpje met directe familie en beste vrienden. Wat was dat mega leuk om te doen! Iedereen was dolblij en de tranen vloeiden dan ook rijkelijk.

4) De 12 weken-echo en De Bekendmaking
Na de goede 12 weken-echo mochten we het van onszelf van de daken schreeuwen. Onze social media-accounts ontploften: wat kregen we veel leuke en lieve reacties op Facebook, Twitter, Instagram en mijn blog. Hartverwarmend echt!

5) Het is een meisje
We vonden het wel zo praktisch om te weten of we een zoon of dochter zouden krijgen, bovendien waren we gewoon veel te nieuwsgierig. Bij 16 weken kregen we een geslachtsbepalende echo en kwamen we erachter dat er een klein meisje in mij groeit. Dolverliefd verlieten we de praktijk; we gaan de naam die we al járen hebben écht gebruiken! We hebben haar tot leven gewenst!

6) Voor het eerst voelen schoppen
Op vakantie op Sardinië voelde ik haar voor het eerst bewegen, zo rond een week of 18-19. In het begin waren er nog twijfels; waren dit niet gewoon rommelende darmen? Maar na een tijdje wist ik het zeker. Dit was anders. Dit was ons baby’tje dat van zich liet horen. ‘Ik ben er echt, papa en mama! En ik leef!! Wat een gek én tegelijk super speciaal gevoel.

7) Goedgekeurd bij 20 weken
Ondanks dat alles tot dan toe goed was gegaan, vonden we de 20 weken-echo echt nog wel een heel spannend moment. Na een echo van bijna een uur bleek echter dat alles erop en eraan zit, en dat ons meisje helemaal was goedgekeurd. Toch wel een opluchting!

8) Haar kamertje inrichten
Het inrichten van haar eigen kamertje in ons mooie huis kon beginnen. Nadat de meubeltjes door Johan en opa Theo (mijn vader) in elkaar waren gezet, kon ik los met accessoires. Inmiddels is het een fijn, rustig en sfeervol plekje geworden waar ze hopelijk heel fijn zal slapen.

9) De babyshower
Half september werd ik door mijn moeder, vriendinnen, schoonzussen en nichtje verrast met een babyshower. Wat was het fijn om omringd te worden door de liefste dames in mijn leven. Ze hielden het gelukkig simpel; geen hysterische taferelen, maar een gezellige brunch bij een leuk tentje in de buurt. Helemaal goed.

10) Met verlof
Begin oktober trok ik de Sanoma-deuren voor vijf maanden (!) achter me dicht. Dat voelde in het begin heel gek, maar het wende al snel om niet te hoeven werken. Geen wekker, geen stomme vertraagde treinen, niet opstaan én thuiskomen in het donker… Alle tijd voor mezelf, doen waar ik zin in heb. Love it!

Ik had een ‘deal’ gesloten met ons meisje dat ze minstens twee weken zou blijven zitten, zodat ik wat me-time zou hebben, en daar heeft ze zich ruimschoots aan gehouden. Ze luistert nu al goed! ;) Maar nu mag ze komen hoor, we kunnen niet meer wachten…

10 Comments

  1. Dollie Brouwer 31 oktober 2017 at 11:26

    Wat leuk om te lezen en best een heerlijke tijd voor ins allemaal! Wat hebben we van de zwangerschap genoten maar…… nu mag ze wel komen! Ze is van harte welkom!!!!!

    1. Monique Kraan 01 november 2017 at 18:52

      Oohh Dollie wat zal jij blij zijn. Alvast gefeliciteerd met het OMA worden. En Marieke, heel veel succes met de bevalling

  2. rachel 31 oktober 2017 at 11:44

    heerlijk om te lezen weer meis en ik ga je alvast heel veel suc6 wensen :D en ik kijk uit naar je eerste mooie fotos :D xxx

  3. Tiny Kuipers 31 oktober 2017 at 12:10

    Zo mooi geschreven, kippenvel. Hoop dat jullie kleine meisje snel haar opwachting maakt, zodat het genieten kan beginnen.

  4. Simone 31 oktober 2017 at 12:16

    Zo mooi om te lezen, je kunt het zo prachtig verwoorden. Hopelijk komt ze jullie heel snel verblijden!

  5. Janneke 31 oktober 2017 at 12:48

    Zo leuk om te lezen Marieke en zo goed voor te stellen dat dit je mooiste momenten waren. Brengt me weer even terug naar m’n eigen zwangerschappen en dat geeft toch een bijzonder gevoel. Ik wens je heel veel succes met wachten, bizar he, zo echt de laatste loodjes. Ik duim voor je dat het niet te lang meer duurt en dat je jullie meisje snel kunt knuffelen!

  6. Marieke 31 oktober 2017 at 15:04

    Lieve nicht, je bent nu groot genoeg gegroeid:)
    Kom maar lekker met ons kroelen

    1. Marieke 31 oktober 2017 at 16:18

      Jaaa, lekker kroelen met tante Mar!

  7. Corrie Vogel 31 oktober 2017 at 15:29

    Wat een bijzonder moment zal dat worden Marieke de kennismaking met jullie eigen kindje, straks!
    En dan de trotse grootouders.
    Het is zo iets bijzonders als je eigen meisje moeder wordt.
    Ik zie het zo nog voor me, jij bij ons achter samen met onze Jantine.
    Tja die kleine meisjes van toen nu moeder, t onroert me.

    1. Marieke 31 oktober 2017 at 16:22

      Inderdaad Corrie, dat is lang geleden! Kleine meisjes worden groot, heel speciaal. :) Gaat alles goed met Jantine en jullie kleinzoon?