Dat is gek. Ik ben alleen thuis. In totaal drie weken waarin Theo misschien 2,5 dag bij mij weer thuis is. Hij is namelijk op twee trainingskampen en daarna in Slowakije om de kwalificaties voor het WK te spelen met Jong Oranje. Dus Marieke is home alone… :(

De laatste keren dat ik echt alleen thuis was, was toen ik nog in mijn studentenhuis woonde. Naja, dan was ik nooit écht alleen thuis vanwege 4 huisgenoten, maar het ging om het idee dat ik wél alleen op mijn kamertje zat en kon doen en laten wat ik wilde. Uitslapen, hele dag in pyjama of joggingpak lopen, filmpjes kijken, rotzooi eens opruimen, boekje lezen, lekkere boodschappen kopen, heerlijk luieren… Lekker helemaal niks aan je hoofd.

Nu is het alleen-thuis-zijn compleet anders. Sinds oktober ben ik gewend een man in huis te hebben. En niet zomaar een man: mijn allerliefste natuurlijk! En dat is zo’n heerlijke gewenning. Wetende dat er altijd iemand thuiskomt naar jou, waar je mee kan knuffelen en zoenen en de dag weer mee kan doornemen. Lekker samen koken, samen filmpje kijken, samen douchen en op bed ploffen. En heerlijk in elkaars armen in slaap vallen.

Bovendien heb ik nu ook een fulltime baan, waardoor die dagjes luieren en doen waar je zin in hebt erg spaarzaam zijn. Je kan niet (net als bij colleges) even een dagje skippen; dan laat je toch je eigen collega’s in de steek! En dat voelt niet zo fijn als je weet dat het rete-druk is en je collega’s je dus eigenlijk niet kunnen missen.

Het alleen-thuis-zijn van nu voelt daarom niet zo leuk. Ik mis mijn liefie nu al ontzettend, ook al is ie net pas weggegaan. En ik heb dus geen hele dagen vrij.

Gelukkig heb ik flink wat vriendinnetjes die leuke girls nights met mij willen hebben, waardoor ik de tijd (avonden) tóch snel hoop door te komen. En voor je het weet is het zaterdag, dan komt Theo voor het eerst weer thuis! Can’t wait!