Huisvrouw met babykriebels

Na het zien van De Gelukkige Huisvrouw wist ik het zeker: voorlopig geen baby’s voor mij. Hoewel de film prachtig was en Cytotec costa rica precio Order compazine iv Buy himcocid online Carice weer een ster van wereldformaat, is die bevallingsscA?ne toch datgene dat blijft hangen. Steeds als het over die film gaat, is het eerste wat je hoort: ‘Aaaaah, die bevalling!! Ik wil nooooit (meer) kinderen!’ En dan pas: ‘Maar wat deed Carice het weer fantastisch.’

Ik heb altijd al geroepen dat ik een bevalling vast niet aankan. Ik ben kleinzerig, een watje… Mijn pijngrens ligt lager dan laag. Ik moet er niet aan denken dat ik zo’n (relatief) groot ding door zo’n kleine opening moet persen. Vaak lukt dat ook gewoonweg niet, zodat vrouwen (niet altijd even netjes) bijgeknipt worden of gewoon van voor naar achter compleet uitscheuren. Zoals in die film dus. Mijn moeder probeert me altijd moed in te praten door te zeggen: “Ach, er is er nog nooit eentje blijven zitten, dus jij kunt het ook.” Nou, een hele geruststelling… De vraag is niet zozeer OF dat kind er wel uit komt, maar meer HOE dat dan gebeurt.

Vrijdag ging ik echter met vriendje J. op kraamvisite bij een goede vriendin van hem, die onlangs bevallen is van haar eerste kindje, een allerschattigst babymeisje. Na de ahhh’s en koetiekoetie’s was het tijd voor de hamvraag: “Die bevalling hA?… hoe is dat nou?”

“Eitje!” was haar antwoord. Ik stond met mijn mond vol tanden en klapperende oren. Eitje? Hoe kan dat in hemelsnaam?! Ze vertelde dat ze in het ziekenhuis aan een monitor lag waarop met grafieken te zien was dat ze weeén had, maar dat ze het zelf eigenlijk nauwelijks voelde. Pas toen het kindje besloten had daadwerkelijk de wijde wereld in te willen gaan, werd het even pijnlijk – maar nog altijd draaglijk. Binnen een mum van tijd was het gepiept: floep, daar ging de kleine meid.

Direct gloorde er bij mij een grote sprank hoop. Mijn eierstokken rammelen al jaren, tot grote onrust van vriendjelief, maar die vreselijke bevallingsverhalen maanden ze altijd weer tot rust. Tot nu; het kan dus ook anders! Heel voorzichtig durf ik me weer te verheugen op het moment dat ik een eigen klein hummeltje in mijn armen mag houden. Begrijp me niet verkeerd, dat is niet nu (eerst een groter huis, lange(re) relatie en financiéle zekerheid please), maar een vrouwenhart mag sneller kloppen toch? Ondanks mijn gezonde dosis ambitie, hoop ik ooit ook een heel Gelukkige Huisvrouw (zonder depressie dus…) te mogen worden!

46 Comments

  1. Madelon 17 mei 2010 at 17:04

    De bevalling is ook niet iets waar ik me op verheug tzt haha. Je houdt er wat moois aan over denk ik dan maar ;)

  2. Lindsay 17 mei 2010 at 17:06

    Haha, welkom in de wereld van positieve vooruitzichten tot moeder worden! Ik heb een lage pijngrens (zelfs mijn tatoeages deed ik fluitend) en heb begrepen dat je lijf in dat opzicht op dat van je moeder lijkt, zoals jij ter wereld kwam, ga jij het ook doen. Ik was er ook binnen no-time, om 04:00 uur stond mijn moeder nog te douchen ’s nachts (rare hormonen, midden in de nacht douchen!), en om 06:13 ben ik geboren (en tussendoor dus nog naar het ziekenhuis ‘gereden’). Dus ik teken ervoor! ^^
    Komt helemaal goed! xoxo

  3. Lindsay 17 mei 2010 at 17:06

    Euh, HOGE pijngrens bedoel ik, kan heul veul hebben!

  4. MarS 17 mei 2010 at 17:16

    Haha, toch om dus! ;-) Ik zie ook op tegen die bevalling hoor, en alle cliches die ik hoor trek ik ook direct in twijfel. Maar ik denk dat het wonder ‘kind’ toch teveel aantrekkingskracht heeft… Over een paar jaar dan, dat dan weer wel ;-)

  5. Myrthe 17 mei 2010 at 17:22

    Haha over dat soort dingen denk ik nog niet, maar ik vind baby’s wel zeldzaam schattig!

  6. Danielle 17 mei 2010 at 17:29

    Ha, ik was net bezig met een ‘draft’ te maken van de film… en gosh.. toen ik die scene zag zei ik precies hetzelfde!!! als ik er nu ook nog aan terugdenk.. ieeeeeeh! maar als ik dan zo’n klein hummetje zie… beginnen mijn hormonen te gillen en te gieren, maar net als jij… eerst maar eens studie afmaken.. een baan.. en huis.. een lange(re) relatie.. zucht!

  7. Marian 17 mei 2010 at 17:49

    HAHAHAHA!!!!

    Het is erin gekomen, dus zal er ook altijd weer uitkomen. Hoe dan ook !!!!!!
    Madelinde en Marieke, vonden het best daar binnen, dus zijn allebei met de keizersnede gehaald. Zeer zeker geen Eitje, Maar eruit komen ze hoe dan ook.
    Klinkt misschien neen beetje eerbiedig, maar het is realistisch gezien gewoon, zo !!!!!!
    En vergeet ook NOOIT !!! GEEN, enkele bevalling is het zelfde.
    MAAR, ik wil/hoef voorlopig nog geen OMA te worden, hoor !

    GRTXXX. Marian

  8. Elise 17 mei 2010 at 17:57

    Joh, als het echt zo’n drama zou zijn nam niemand een tweede : )
    Ik “poepte”ze er ook uit en vond het echt een eitje .. zo het zo weer doen !

    Dus laat die rammelende eierstokken eens werken hahaha

    gr. Elise

  9. Rianne 17 mei 2010 at 18:07

    Zo’n bevalling is voor het goede doel hé! ;-) haha en je hoort altijd zulke sterk verschillende verhalen dat je nooit van te voren kunt zeggen hoe het bij jou gaat.

  10. Joyce 17 mei 2010 at 18:17

    Haha wat heb je dit geweldig geschreven..
    Als ik m’n vriend mag geloven gaan wij binnen 3 jaar beginnen aan de eerste van ons elftal.. :’)
    Ik zien het nog niet zo zitten (dat weet iedereen inmiddels) al heb ik de gelukkige huisvrouw nog niet gezien ;)

    Al blijven de kleintjes van anderen helemaal geweldig.. Ooit he, ooit bloggen wij alleen nog maar over onze geweldige mini-yours & mini-me’s ;)

  11. celine 17 mei 2010 at 18:56

    mijn zus heeft er een baby uitgefloept op een uurtje tijd, zonder verdoving. ok ze had wel pijn, maar ze zei dat het best doenbaar is, en ze is echt een watje normaal gezien ;) er is hoop! ;)

  12. Liselot 17 mei 2010 at 19:00

    Wat een verschrikkelijke bevalling in die film, inderdaad! Hij lijkt me trouwens wel heel grappig en ontzettend goed geacteerd!

  13. Maureen 17 mei 2010 at 19:07

    Leuk geschreven Marieke! Ik kan je ook een hart onder de riem steken hoor, mijn eerste bevalling was ook prima te doen, zelf met uitscheuren! :D En over ong. 6 weken mag ik er weer aan geloven… zelfs nu ik weet wat me ongeveer te wachten kan staan, kijk ik er niet tegenop…. Dus, houd moed! En het cliché is echt ontzettend waar… je krijgt er zóveel voor terug! :D

  14. toaske 17 mei 2010 at 19:16

    Ach, het doet gewoon pijn, maar die pijn ben je zo weer vergeten. Heus!

  15. amethyst 17 mei 2010 at 20:02

    In de film is het ook wel erg extreem natuurlijk ;)

  16. Nicole 17 mei 2010 at 20:03

    Als bevallen werkelijk zo’n pijn deed, werden er heus geen 2e kindjes meer geboren ;) Zolang mensen vrijwillig kiezen voor nog een kindje erbij, valt het allemaal wel mee… Toch?

  17. Ioni 17 mei 2010 at 20:19

    Ik hoef ook nooit zo naar die scenes. Maar als ik dan weer een baby zie dan rammelt alles…

  18. Roos 17 mei 2010 at 20:37

    Hahaha dat van die klapperende eierstokken herken ik, mijn tijd komt wel denk ik dan. Maar ik vind het heerlijk over baby’s e.d. te lezen. Voor de bevalling ben ik nooit bang geweest. Je hoort zoveel verschillende verhalen, bij mijn zus was het ook twee keer een eitje. Je weet het toch nooit van tevoren. Ook jij kunt het! Er zijn je al velen voorgegaan ;)

  19. Miekoe 17 mei 2010 at 20:38

    Tsja, een bevalling is geen feestje en je weet nooit hoe het zal gaan lopen. Maar zo erg als in die film is het echt niet altijd. (anders zouden er niet zoveel gezinnen zijn met meer dan één kind)
    Mama zijn is gewoon hartstikke leuk! Is mijn mening. ;)

  20. Jet 18 mei 2010 at 08:19

    Pfff, ik kijk er ook wel tegenop hoor, dus fijn om te horen dat het ook anders kan… Mijn lieve zus is nu zwanger, zal dit verhaal zeker aan haar vertellen!

  21. tijne 18 mei 2010 at 11:43

    Volgens mijn moeder (kraamverzorgster) krijg je vaak dezelfde bevalling als je eigen moeder. (Wat voor mij veel mazzel betekent want ik was er ook met een zucht en een puf uit). Ook schijnt het dat vrouwen na de bevalling een stofje aanmaken waardoor het ’traumatische’ aan een bevalling wordt weggevaagd. Dus don’t worry, negen van de tien keer gaat het goed!

    xxx

  22. Annouska 18 mei 2010 at 11:48

    Eraan denken en erover praten mag altijd zolang het nog in de toekomst ligt. Dus vriendje J hoeft zich nog geen zorgen te maken. Maar toch lijkt me de bevalling ook wel een enge gebeurtenis hoor!

  23. linde 18 mei 2010 at 12:16

    Ik ben 4 weekjes geleden bevallen. Om 6 uur zat het huis nog vol met visite voor mijn verjaardag, en om half 8 was onze dochter er al. Hadden niet eens tijd om naar het ziekenhuis te gaan! Pijnlijk? Echt niet! Eng? Dat wel! Maar achteraf denk ik echt…eitje! Het is spannend omdat je niet weet wat je te wachten staat, maar het viel zó mee! En natuurlijk zijn er ook andere verhalen! Maar het hoeft dus niet!
    Grz Linde

  24. Jeske 18 mei 2010 at 13:03

    Die bevalling, dat is ook echt waar ik het meest tegenop zie. Vroeger wilde ik altijd persé een keizersnee en als dat niet mogelijk was dan maar adopteren. Maargoed, ik denk dat een bevalling ook wel bijzonder is.

  25. roos 18 mei 2010 at 15:56

    Lijkt me ook het ergste die bevalling. en mijn pijngrens is heeeeel laag.

  26. Mikeboy 18 mei 2010 at 19:42

    Heb de film ook gezien, was één van de weinige kerels in de zaal… ;-) Maar ja, ben groot Carice-fan en vond het een prima film.
    Gelukkig gaan niet alle bevallingen op die manier…

  27. Monique 18 mei 2010 at 21:33

    Erg herkenbaar ja. Vriendin en collega van mij is nu 7 maanden zwanger van haar eerste. Speciaal om dat van zo dichtbij mee te maken :)

  28. Niekje 19 mei 2010 at 11:27

    Haha, nou die bevalling scene van ‘De gelukkige huisvrouw’ was ook wel erg extreem hoor, haha. Heb er smakelijk om moeten lachen. “Ik weet niet of dit ooit goed komt!” Enne, ben ook met de pomp gehaald en dat dit is echt niet afgebroken XD haha.
    Ja, hilarische film. En weer geweldig gespeeld!

    Maar ja, eierstokken & biologische klok. Die van mij rammelt al sinds mn 18e ofzo… Maar pas als alles rustig is in mijn leven zal ik er aan beginnen!

  29. Laura 19 mei 2010 at 11:29

    Herkenbaar, lijkt mij ook maar niks dé bevalling! Maar ja, voor zo’n klein hummeltje heb ik de pijn er wel voor over.

  30. Mariella 19 mei 2010 at 14:30

    Haha wat een heerlijk verhaal.

    De bevalling.. tsja, het zal geen pretje zijn (I guess?) maar zoals je zelf al citeerde ‘is er nog nooit eentje blijven zitten’ haha. Ik denk dat de bevalling een soort roes is waarin je je verkeert, en dat alle pijn en narigheid meteen verdwijnt wanneer je het kleine hummeltje in je armen hebt..

    Ik zal ’t echter nooit te weten komen..Voor mij geen kinderen :)

  31. Desiree 19 mei 2010 at 18:18

    Hahahaha! Ik kan me heel erg in je verhaal vinden!
    Ik wil echt heel graag kindertjes. Meerdere ja. Maar als ik daaraan denk… Ik ben ook echt een watje, kan nergens tegen. Je moet maar zo denken; iedere bevalling is anders ;) Vrouwen zijn er voor gemaakt!

  32. Willemvk 19 mei 2010 at 19:16

    Leuk geschreven :D

  33. inge 19 mei 2010 at 21:35

    ik ga even helemaal niks zeggen over De Bevalling. maar wel over kindjes. kindjes zijn the best =)

  34. Annika 20 mei 2010 at 07:57

    Het lijkt me onwijs mooi om zwanger te zijn, maar ook ik zie enorm op tegen een bevalling… Gelukkig is het nog lang niet zo ver.

  35. Sunlover 20 mei 2010 at 08:58

    Ik heb de film niet gezien, maar ik denk dat ik bij dat stukje maar even drinken ga inschenken ofzo ;) Ik heb ook een kinderwens, maar die bevalling zie ik ook niet zitten… Ach, we zien wel joh!

  36. Tünde 20 mei 2010 at 22:27

    Met m’n huisgenootjes kijk ik elke zondag naar 16 and Pregnant en daar schreeuwen we ook elke aflevering “Aaaaahh!!! Ik ga nooit kinderen nemen!!!!” bij die bevallingen… Laatst een meisje met een bevalling van 12 uur! Ben dan toch wel blij dat ik wat geruststellende reacties hier lees :)

  37. Bodine 21 mei 2010 at 16:17

    Als ik heel eerlijk ben kan ik niet wachten tot mijn eerste kindje :) Voorlopig vind ik mezelf echt nog wel te jong, maar erg zou ik het ook niet vinden mocht het binnen nu en 5 jaar zo ver zijn.

  38. Annet 22 mei 2010 at 11:13

    Ja die bevallig was echt heavy! Ik vond vooral het geluid van het inknippen echt iehll.. Catrice speelde het weer goed, maar de film had opzich wat beter gekunt. Mja, dat ben ik wel gewend van de Nederlandse!
    Je zou eigenlijk niet teveel naar al die verhalen moeten luisteren. Bij jou kan het zo veel anders zijn dan bij anderen. Mja, al die gruwelverhalen maken het er niet beter op he haha..

  39. Lonneke 22 mei 2010 at 16:10

    Tja, helaas kun je dat van te voren niet plannen.. de bevalling.. hahaha. Heb ‘De gelukkige huisvrouw’ ook gezien, en daar wordt je idd niet vrolijk van! Bbbrrr….

  40. Iris 22 mei 2010 at 22:15

    Ik heb de film nog niet gezien, maar wil hem nog wel heel graag zien!
    Ik maak me niet echt zorgen om de bevalling-scene, ik weet nu al wel zeker dat ik nóóit kinderen wil.

  41. Shirley 23 mei 2010 at 11:29

    Ik heb de film nog niet gezien, maar ben wel benieuwd. Zie wel op tegen die scene hahaha

  42. Ingelise 23 mei 2010 at 12:31

    Ik ben blij dat jij een kleine negen jaar ouder bent dan ik. Ik heb nog even! ;)

  43. Eline 23 mei 2010 at 21:03

    Ach, die bevalling: miljoenen vrouwen zijn je voorgegaan en hebben het gedaan, dus jij moet het ook gewoon kunnen ;)

  44. Danielle 24 mei 2010 at 20:06

    De bevalling lijkt mij ook een drama.
    Maar wat je er aan overhoud!! Ik hoop er ook te mogen krijgen <33

  45. Lnnkz 25 mei 2010 at 18:11

    Geweldig dit stukje. Ik herken je angst wel, want zoals je al zegt dat het er uit komt is een feit, maar hoe..

  46. Jona 06 juli 2010 at 21:25

    Bevallen is ook niet echt my cup of tea. Maar man o man, wat heb ik een leuk kind. Gewoon jezelf voorbereiden dat het superkut is zo’n bevalling (en dan is het zelfs nog kutter),maar goed, dan heb je ook wat….:)