Vroeger hadden wij thuis een bronzen beeld op de schouw staan. Het was Mariken van Nieumeghen, het meisje naar wie ik vernoemd ben. Ze speelt de hoofdrol in een middeleeuws verhaal: Mariken verkoopt uit wanhoop haar ziel aan de duivel, maar ze krijgt berouw en wordt uiteindelijk vergeven voor haar jarenlange zondige leven met hem.
“De moraal van het verhaal is dat hoe erg een mens ook zondigt, hij altijd vergiffenis kan krijgen door bemiddeling van Maria, mits de persoon een biecht aflegt.” – Wikipedia
Hoewel ik van oorsprong katholiek ben, doen we er thuis weinig mee. Ik vermoed dan ook dat mijn ouders, die ook daadwerkelijk uit Nijmegen komen, mijn roepnaam Marieke gekozen hebben omdat ze het gewoon een leuke naam vonden en niet vanwege de enorme levensles die erachter zit.
Toch vind ik het grappig dat er bij mijn naam -die in eerste instantie heel gewoontjes lijkt- zo’n verhaal te vertellen valt. Zelf las ik ‘m op de middelbare school pas voor het eerst helemaal. We moesten in VWO6 voor het vak Nederlands een enorm leesdossier maken en daarvoor literatuur lezen uit diverse periodes van onze vaderlandse geschiedenis. Dus ook uit de middeleeuwen! Het kon dan ook niet anders dan dat het verhaal van Mariken van Nieumeghen direct op mijn leeslijst belandde.
En het kon dan ook niet anders dan dat ik ooit de Nijmeegse Marikenloop zou lopen: een run speciaal georganiseerd voor dames (niet per se met de naam Marieke of Marike) van 5 of 10 km, ook vernoemd naar onze middeleeuwse vriendin. Dit jaar zou het zover zijn, samen met mijn Nijmeegse nichtje. Ik heb me voor diverse runs van komende zomer ingeschreven, maar de Marikenloop was om bovenstaande reden toch wel degene waar ik me het meest op had verheugd.
Helaas moest ik gisteren tot de definitieve conclusie komen dat ik ‘m door de nasleep van mijn knieblessure niet zou gaan redden. Niet alleen is mijn conditie door vijf weken niet sporten (ook niet volleyballen) tot het nulpunt gedaald, ook ben ik nog niet 100% van de pijn af. En dus heb ik het startnummer van de Marikenloop overgedragen aan een oud-teamgenootje, die onder mijn naam zal gaan lopen.
Ik baal. Als. Een. Stekker. Maar goed, ik moet het van me af zetten en me nu proberen te focussen op de volgende run die gepland staat: de 5 km van de Rotterdamse Ladiesrun op 10 juni. Zal het me lukken om daarvoor wél op tijd fit te zijn?
Bedenk me trouwens dat ik mijn ouders eens moet vragen of ze dat bronzen beeld nog ergens hebben… Hoe cool zou het zijn als dat ding ooit een mooi plekje in mijn eigen huis krijgt!
Balen zeg, ik duim voor je dat je 10 juni wel mee kan doen! En wie weet volgend jaar de Marikenloop?
Ah, wat zonde. :( Door de titel wisten we al een beetje dat dit stukje geen happy end zou hebben, maar ik hoopte er stiekem toch op. Hopelijk ben je wel op tijd fit voor Rotterdam, ik duim voor je!
Balen! Maar zoals je zelf al zegt: zet het van je af en focusmodus aan!
Balen dat je de Marikenloop nog niet redt! Maar verstandige keuze.
Dat beeldje staat nog steeds bij ons op de kast!!!!!
Jammer, maar goed dat je verstandig bent en geen extra schade aan je knie veroorzaakt.
Je krijgt vast nog wel een nieuwe kanst
Denk je wel n beetje aan mij dan, vandaag?
@ Sabine: Tuuuuurlijk! Heel veel succes! Volgend jaar wél samen!
och wat balen meis! maar er komen nog zoveel leuke loopevenementen! en dan ben je weer helemaal de oude, omdat je je al die tijd zo goed hebt ingehouden!!!
ik hoop het zo voor je. ik heb afgelopen donderdag mijn eerste toch gedaan en ik vond het zo leuk! ik baal zo dat ik niet kan doen met de ladies run op 10 juni (huwelijksreis). nouja, ik ben dan in ieder geval op vakantie, ook leuk :)
Jammer zeg, je bent eigenlijk voorbestemd om die loop te doen!
Tijdens mijn studie heb ik een Middelnederlandse literatuur gedaan en toen een heel dossier over Mariken van Nieumeghen geschreven ;-)