Vandaag heb ik mijn rijbewijs verlengd. Toen ik zat te wachten bij Loket Burgerzaken van de Gemeente Utrecht, realiseerde ik me dat het dus alweer tien jaar geleden is dat ik slaagde voor mijn rijexamen. Tien jaar!
Ik had het geluk dat ik de rijlessen cadeau kreeg van mijn ouders. Voor mijn 18e verjaardag én het behalen van mijn VWO-diploma. Toen ik jarig was in maart, moest ik dus nog even wachten tot ik die vlak voor de zomer in ontvangst mocht nemen. Na de zomer van 2001 ben ik begonnen.
Ik was geen held in autorijden. Ik had er nog helemaal geen kaas van gegeten. Je hoort weleens dat sommige jongeren stiekem al ritjes in papa’s auto maakten voordat ze de wettelijke autorijleeftijd hadden bereikt, maar mijn vader was daar heel streng in. Toen ik voor het eerst bij mijn rijinstructeur Rien in de auto stapte, moest hij me dus letterlijk uitleggen welk pedaal waarvoor is bedoeld.
De rijlessen waren vooral in het begin geen groot succes. Ik was veel te bang. Iedere keer weer was ik blij als het erop zat. Ik zat met klotsende oksels achter het stuur en kwam dus met enorme zweetplekken die auto uit. Na een tijdje kreeg ik gelukkig wat meer feeling met de auto, een zilvergrijze Ford Focus. Ik mocht theorie-examen doen en ging ervan uit dat ik die wel even zou inkoppen. Verkeerd gedacht; ik had slecht geleerd en daardoor twee fouten te veel. Zeer logisch moest ik de tweede, gelukkig wél geslaagde, poging zelf betalen. Het duurde vervolgens niet lang voordat mijn praktijkexamen werd aangevraagd. Bloednerveus was ik toen het zover was, maar Rien had mij verzekerd: ik kon dit.
De examinator dacht daar anders over. Met een goed gevoel parkeerde ik de Focus na een half uurtje rijden bij het CBR. In tha pocket, daar was ik van overtuigd. Des te groter was de teleurstelling toen hij me vertelde dat ik het toch echt nog een keer zou moeten proberen. Ik begreep er niets van. Het ging hartstikke lekker, ook omdat er om 14.00 uur ’s middags, mijn afrijtijdstip, geen kip op de weg was. En daar zat het ‘m in, zo bleek. “Als er wél verkeer had gereden, had je het niet bewust waargenomen”, aldus meneer de betweter.
Seriously: ‘als, dan’?! Als er niets te zien valt, valt er niets te zien. Punt. Be-lachelijk, vond ik. En Rien ook, al had ie niet meegereden. Wat een kul-reden. Helaas kon hij niets voor me doen en moest ik een paar weken later dus wéér op. Vreselijk. Lucky me bleek ik weer dezelfde examinator te hebben, dus stapte mijn buddy de instructeur achterin om met eigen ogen te zien of ik niet genaaid werd. Ik reed veel slechter dan de eerste keer, maar blijkbaar was meneer examinator deze keer wél met het goede been uit bed gestapt. Hij feliciteerde me hartelijk en zei dat ik het prima had gedaan.
Het heeft lang geduurd voor ik me echt veilig voelde in een auto. Ik vond het nog steeds eng, zeker in mijn eentje, omdat ik niet zo heel vaak reed. Uiteindelijk kocht ik mijn eigen auto’tje, de voor jullie ongetwijfeld bekende Nissan Micra, en toen kwam het al helemaal goed. In mijn heerlijk vertrouwde bakkie cross ik overal naartoe, ik kan echt niet meer zonder.
Mijn rijbewijs verliep op 15 mei, ik was dus al even te laat, maar vanaf volgende week kan ik er in ieder geval weer tien jaar mee vooruit. Een plastic pasje in plaats van een papiertje, maar hij is nog steeds roze. Wat ben ik nog altijd blij dat ik ‘m heb!
Herkenbaar, bij de eerste lessen (en eerste keren alleen rijden) met klotsende oksels in auto zitten.
Ik mag volgend jaar mijn papieren rijbewijs inleveren voor een plastic kaartje. Dat word ook bijna wel tijd, want het ding valt ‘bijna uit elkaar van ellende’.
ik heb helaas geen rijbewijs, heb het echt nooit kunnen betalen :(. Heel lastig, want mijn vriend heeft er ook geen, dus even naar de meubelboulevard of op vakantie ergens heen rijden en zien waar we stranden, is er niet bij…
Ik ga deze zomer beginnen met lessen… Ik begin precies zoals jij tien jaar geleden, 0 ervaring!
ik zou ook niet zonder kunnen! heb de mijne (20 jaar geleden..) gehaald met zo’n 4daagse cursus, 4 dagen lang 4 uur rijden en klaar. kon daarvoor al wel rijden, idd met zowel paps als mams gereden al. vond rijles onwijs leuk, had dan ook een hele grappige instructeur die me leerde hoe je langs een terras moest rijden en hoe je kon pinnen zonder uit de auto te stappen enz. hahahaha als ik er nog aan denk! ^^
Je parkeerde toch wel bij het CBR, mag ik hopen? ;-) Ik denk nog steeds met pijn in mijn buik terug aan mijn rijlessen. De eerste vijf waren nog leuk, de 25 daarna vond ik vre-se-lijk.
Ik rij alweer 2 jaar (time flies) en kan echt niet meer zonder!
@ Lenneke: Oeps, foutje… Haha. Aangepast, thanx!
‘Gek’ dat je je rijbewijs moet verlengen in Nederland. Ik rijd nog maar een paar maanden maar geniet nu al van de vrijheid
10 jaar alweer, ik heb hem straks alweer 5 jaar. Ik kan het me niet voorstellen. Ik heb zelf helemaal niks met auto rijden; geef mij maar een boek en een trein dan ben ik meer op mijn gemak. Voor mij is het rijbewijs puur een dingetje wat wel eens handig kan zijn in mijn leven..