Mijn vader is een fanatiek sportvisser. Regelmatig trekt hij erop uit om een ochtend, avond of zelfs nachtje langs de waterkant van één of andere plas of sloot door te brengen, in de hoop een joekel van een karper uit het water te kunnen hengelen. De schuur van mijn ouders staat bomvol met zooi professionele visbenodigdheden en daar komt alleen maar meer bij. Ieder z’n hobby, zullen we maar zeggen.
Vroeger nam mijn vader mij regelmatig mee. Ik zat dan naast hem, met mijn eigen hengeltje. Zoals op bovenstaande, vrij briljante (al zeg ik het zelf) foto te zien is. Ik deed zelf de maden aan de haak en durfde de gevangen vis ook zelf weer los te maken en terug te gooien. Toen mijn broertje Jesper groot genoeg was en ook bevangen raakte door het visvirus, gingen we vaak met z’n drietjes. Ik zat dan veilig tussen de twee mannen in. Lange tijd vond ik dat leuk en gezellig, tot er iets gebeurde waardoor de pret gelijk over was…
Mijn broertje was door een sterke, eigenwijze vis alles kwijtgeraakt. Het beest had niet alleen zijn aas, maar ook zijn haak, dobber en lood eraf gehapt. Terwijl mijn vader bezig was Jespers hengel weer in gereedheid te brengen, kreeg hij op die van zichzelf beet.
En dat was blijkbaar een enorm beest, want hij trok bij het wegzwemmen mijn vaders gloednieuwe en peperdure hengel mee het water in. Mijn pa aarzelde geen moment en dook ‘m als een heuse Baywatch-reddingszwemmer achterna, voor ie het ding kwijt zou zijn. Terwijl mijn broertje niet meer bijkwam van het lachen, jankte ik de ogen uit mijn kop. Ik vond het zó niet grappig dat mijn pa de plas in sprong! Ik was super bang dat hem iets zou overkomen.
Vanaf dat moment was mijn visliefde over. Mijn pa en broertje moesten het voortaan maar met z’n tweeën doen. Ik ben nog weleens iets lekkers gaan brengen als ze in de buurt zaten, maar dan ging ik ook altijd vrij rap weer weg.
We lachen thuis nog regelmatig om dit hilarische verhaal, maar dat trauma heb ik stiekem nooit helemaal verwerkt. ;)
Geweldige foto! Prachtige terugblik!! :)
Ja, om zo’n hilarisch moment kan je nu wel lachen! ;)
wat een plaatje! ^^ en je broer heb ik nog wel eens wat megavangsten van voorbij zien komen op twitter!
Geweldig ! Ik zat in mezelf te lachen, Zie h
et helemaal voor me. Wat was je toch een Schattig meissie !
Wat. Een. Foto. Blij dat ik dat visje heb binnengehaald ;)
Wat een prachtige foto1!
Leuke herinneringen Marieke (en een schattig meisje ben je nog steeds hoor)
Gave foto!
Heb je dat artikel in de krant gelezen? Ik dacht gisteren of eergisteren is er een man die in zijn scootmobiel aan het vissen was het water ingetrokken door een grote vis en uiteindelijk verdronken terwijl er meerdere omstanders bij waren.
Awh, leuk stukje, en wat een schattige foto ;)
Aaaw, wat zielig zeg! Ik heb ook een vissentrauma (haha): een vriendinnetje van mij was aan het vissen in de tuin, toen er ineens eentje met zijn oog in het haakje vast zat. Er kwam allemaal bloed uit. Het meest schokkende vond ik nog dat die vriendin het er zelf moest uithalen, in plaats van dat haar moeder het voor haar deed. Bleh!
Haha aaach! Wat een schattig verhaal! Ik zou daarna ook niet meer meegaan hoor haha