Het begon gisterochtend al vroeg. Het bericht dat Kate Middleton met weeén naar het ziekenhuis was overgebracht, was nog maar het begin van alle gekte. Als showbizzredacteur is een royal baby in Engeland natuurlijk wereldnieuws, iets waar ik maanden naar heb uitgekeken. Ik vind het Britse koningshuis fascinerend en Kate & William het perfecte stel. Daar moet dan toch ook een perfecte baby uit voortkomen, nietwaar?
Webcam
En dus zat ik de hele dag paraat. Met, jawel, de webcam op de achtergrond aan. The Sun Purchase lady era pills had een camera op de deuren van het ziekenhuis gericht en deed de hele dag verslag van ehh, tsja! niks. Constant stond ik op scherp, ik werd gewoon nerveus van de bewakingsmannetjes die urenlang stokstijf op hun post bleven staan. Iedere keer als de deur open ging of ik mensen hoorde joelen, schoot mijn hartslag naar 180 slagen per minuut. Was het al zover?!
Topsport
Een royal baby is nieuws dat je zo snel mogelijk wil brengen. Dus had ik voor de actuele sites Grazia.nl en Vrouwonline.nl al conceptberichtjes klaargezet, met daarin alvast wat beeld en een klein introotje. Ook die stonden de hele dag open, zodat ik op het moment suprA?me alleen nog het geslacht en wat andere details hoefde toe te voegen en als een gek op de publiceer-knop kon drukken. Topsport, ik zeg het je. Met bijbehorende wedstrijdspanning.
Teamwork
Maar om half 4 was er nog steeds geen baby. En aangezien ik 1,5 uur reistijd heb van kantoor naar huis, kon het zomaar zo zijn dat de geboorte bekend werd gemaakt als ik nét in de trein zat. Met mijn collega!s sprak ik af dat ik naar huis zou gaan en zij op kantoor zouden blijven tot ik thuis weer achter mijn laptop zat. Zij waren dus even mijn back-up. Eersteklas teamwork.
Eenmaal thuis was de situatie onveranderd. Daar zat ik dan, nog altijd met die webcam aan. Johan werd erop uit gestuurd om boodschappen voor het avondeten te doen, want ja, ik kon niet weg. Ik flanste een supersnelle couscous in elkaar, waarmee ik zo weinig mogelijk tijd zou verliezen. Na het eten zette ik mijn laptop naast me op de bank en wachtte ik ongeduldig. Ik was er eigenlijk wel een beetje klaar mee.
It!s a boy!
Rond 21.30 uur was het dan ein-de-lijk zover. It!s a boy! Als een gek tikte ik mijn berichtjes af, zette ze online en deelde ze via social media. Vervolgens zat ik bijna én de tv, die was afgestemd op de BBC, om de artikeltjes constant te updaten. Zo werd bekend dat het jongetje om 16.24 uur Engelse tijd was geboren en zo!n 3800 gram woog. Prins William was bij de bevalling aanwezig en moeder en zoon maakten het goed. Hallelujah.
Dat was het? Nou, nee. Want nu is het wederom wachten. Op de namen van de kleine spruit en natuurlijk de eerste foto. Ja, het is hectisch. Maar dit soort momenten maken mijn baan wel echt heel leuk!
Ook verschenen op Viva.nl
Ik zie je echt helemaal zitten :-D haha, wat een heerlijk werk heb je toch.
Ben ook heel benieuwd naar de namen en de foto!
Ben ook benieuwd naar de naam!
Ik ben ook heel benieuwd hoe het kindje gaat heten!
Heerlijk hè, journalist zijn bij dat soort grote nieuwsmomenten :). Schrijven – en dan vooral voor het web – is zo leuk!
Ahhhh madness haha. Leuke baan!
Leuk om te lezen! Vroeg me al af hoe je dat oploste omdat je natuurlijk nooit precies weet wanneer het nou bekend wordt! Maar lang leve collega’s en vriendjes die helpen! ;)
Haha, ik zat tijdens de geboorte van George in London, erg leuk om alles van zo dichtbij mee te maken, alle hotellichten werden blauw ;)