Het is half 12 ’s avonds en ik sta aan de achterkant van Rotterdam Centraal. Ik heb een gezellige avond gehad bij een vriendin, maar de terugreis van haar woonplaats naar de mijne duurde nogal lang. De sprinter deed er voor m’n gevoel úren over en had onderweg ook nog eens vertraging (verrassend!), dus het is een latertje geworden. Het is donker buiten en ook fris, ondanks dat het lente is. Ik ben blij met mijn sjaal en duik er diep in weg.
Ik wacht op mijn Uber-taxi die ik zojuist besteld heb. Ik hou van de warme luxe auto’s met een aardige, nette chauffeur die me thuis voor de deur afzet. Om de tijd te doden, ben ik op een paaltje gaan zitten. Naja, zitten… Het is meer staand leunen. Ik check mijn social media-kanalen honderd keer, maar je kunt zien dat het voor veel mensen in mijn timeline al bedtijd is: er gebeurt niet zo heel veel meer. Voor mijn omgeving geldt hetzelfde; het station is zo goed als verlaten. Even verderop hangt nog een klein groepje jongeren rond. Reguliere taxi’s staan in een lange rij, wachtend en hopend op een klant.
Ondanks dat ik vrijwel alleen ben, in de grote stad, in het donker ’s avonds laat, ben ik niet bang. Tot ik opeens gesis hoor, achter me. Gesis en zacht gefluit. Ik wil niet omkijken, maar de man die het geluid produceert blijft bezig. Het moet wel aan mij gericht zijn, want verder is er niemand in de buurt.
Mijn gevoel klopt. ‘Zit je lekker op die paal?’ klinkt het. ‘Dat vind je lekker hè, ik zie het wel! Mmmm, lekker ja!’ Ik vind dit zó ontzettend belachelijk dat ik het toch niet kan laten even te spieken. Een jonge gast, midden twintig, loopt me met een creepy smile voorbij en herhaalt zijn perverse opmerkingen nog maar eens. Hoofdschuddend kijk ik terug en denk wat ik niet hardop durf te zeggen: LOSER. Maar ik vind ‘m stiekem ook best een beetje eng.
De dude in kwestie blijft zelfingenomen grijnzen én mij aankijken terwijl ie doorloopt. Dat laatste had ie beter niet kunnen doen. Ik zie het gebeuren en láát het gebeuren: de beste man knalt voor mijn ogen vól tegen een lantaarnpaal op, die hij in alle opwinding even niet had gezien. Zijn gezicht vertrekt van de pijn. Beschaamd gaat ie er als een haas vandoor, zonder mij nog een blik waardig te gunnen.
En ik? Ik lach ‘m vierkant uit. Karma is gewoon een ongelofelijke bitch.
Beeld: Flickr/didy_b
Wat een loser, maar goed dat die tegen die paal aangeknald is. Voor dezelfde geldt was er iets anders gebeurd als hij niet tegen dat ding was aangeknald. Inderdaad karma is een bitch, maar toen vor jou je beste vriendin!
Haha, wat een eikel. En zo blijkt maar weer, dat domme mannen geen twee dingen tegelijk kunnen doen.
Haha! En terecht dat dit gebeurde. Ik zie het al helemaal voor me :’)
Een verschrikkelijke loser in het kwadraat!
Hahahahahha. Heerlijk! Ik word zo moe van dat soort gasten. Hier in Osdorp wordt er altijd getoeterd en geschreeuwd als ik outfitfoto’s sta te maken of een keer op hakken loop. Kansloos gewoon.
Wat een loser! En net goed dat ‘ie tegen de lantaarnpaal opknalde.
Oh wat heerlijk dit, daar maar je best om gniffelen. Net goed!
krijg je toch de rillingen van van dat soort persoontjes bah maarrrr geniaallll BAM tegen die paal zie het zo voor me moaahhah
Vreselijk dat sport type mensen. Gelukkig dacht de lantaarn met je mee!
Ah ja dit soort gasten zijn zoo vervelend. Heel fijn dat ie vol tegen een lantaarnpaal op liep :)!
Haha, wat een loser, net goed! Ik zelf vind het toch altijd wel creepy hoor als dat gebeurt (’s avonds laat).
Kan me voorstellen dat het ontzettend creepy is als dit ’s avonds gebeurd, bah! Sowieso is het altijd irritant, ongeacht het moment van de dag.
Maar die knal tegen de paal maakt het helemaal goed, hahaha!
WTF… dat is niet leuk! Het karma gedeelte wel misschien, maar dat het überhaupt gebeurt is wel heel vervelend. Als je je niet veilig voelt in je eigen stad bij het doen van je dagelijkse dingen, dan is het geen grapje meer. :o
Haha, heerlijk geschreven, ‘boontje komt om zijn loontje’!
Rare mensen zijn er toch.
Wie er nu nog niet in karma geloofd ;)
Te leuk dit. Hij droop vast beschaamd af?!
ZO! Lekker voor hem zeg. Gadverdamme, wat heb ik een hekel aan dat soort mensen met hun praatjes. En fijn en mooi geschreven ook, Marieke. Ik zag alles heel precies voor me. :)
Hahahah geweldig!
Lol Marieke, z’n verdiende loon!
Net op je blog terechtgekomen en lees toevallig dit als eerst: een hilarisch (en toch ook wel een beetje een creepy) verhaal! Helaas voor die loser, fijn voor jou: karma bestaat!