(32 weken en 1 dag zwanger)
Sinds de 27e week van mijn zwangerschap doe ik aan zwangerschapsyoga. Elke zaterdagochtend sta en zit ik met nog een paar andere bolle buiken in een kringetje te rekken, strekken en vooral heel veel te ademen.

Ik was vooraf een beetje sceptisch. Ik heb in het verleden hier en daar weleens een proeflesje yoga gedaan, maar kwam iedere keer tot de conclusie dat ik er veel te nuchter voor ben. Toch wilde ik wel íets doen ter voorbereiding op de bevalling. Ik ben nogal een paniekvogel, in alles eigenlijk, dus het feit dat een gigantische pijn mij straks gaat overvallen vind ik een best wel heel erg scary vooruitzicht… Wel handig als ik dan wat ademhalingstechnieken onder de knie heb zodat ik in ieder geval (hopelijk) niet ga hyperventileren.

Via mijn verloskundigenpraktijk kwam ik bij een yogadocente uit die speciale zwangerschapsyoga geeft op zaterdagochtend 11.00 uur. Prima tijdstip, want ’s avonds heb ik tegenwoordig weinig puf meer na een lange werkdag met veel reistijd en in het weekend heel vroeg m’n wekker moeten zetten zie ik ook niet zitten.

Al vanaf het begin merkte ik dat ik wel degelijk baat bij heb bij de lessen. Ik constateerde al snel dat ik niet zo lenig en soepel ben, dus daar zou ik mooi aan gaan werken de komende tijd. Ook het helemaal tot rust komen en je volledig focussen op je ademhaling is iets wat meteen al fijn voelde: alle omgevingsgeluiden en gedachten leren uitschakelen om straks de pijn van de wee beter aan te kunnen. Bovendien is het goed om wekelijks een uurtje voor mezelf en mijn baby te hebben.

We werken in drie thema’s die elk gedurende vier weken worden behandeld: ontspanning, concentratie en kracht. De laatste les van ieder thema is een partnerles, wat dus betekent dat Johan mee moet, haha. Lief als ie is, heeft ie dat inmiddels één keer gedaan en naast dat we er ook wel om gelachen hebben, was het stiekem (voor mij in ieder geval) erg prettig. De mannen leerden namelijk ook welke soorten ademhaling er zijn en wat zij kunnen doen om hun vrouw te helpen, bijvoorbeeld door het masseren van rug, schouders, benen en zelfs handen. Heerlijk! Ik denk dat het nog best van pas zal komen dat Johan me eraan kan herinneren hoe ik moet ademen op het moment dat ik in de paniekstand schiet. Hoe meer ontspannen je bent, hoe beter de bevalling op gang komt (en blijft). Mooie theorie, nu nog zien toe te passen in de praktijk… Dat wordt nog wat!