Running & rocking Rotterdam

Na vorig jaar maandenlang geblesseerd te zijn geweest aan mijn knie, moest ik dit jaar weer helemaal opnieuw beginnen. Wat werd ik er soms moedeloos van: het leek maar Geriforte online auctions niet te lukken. Korte afstanden, ijskoud weer, geen vooruitgang… Bah, ik was het zo zat. Die 10 km van de marathon Rotterdam op 14 april leek verder weg dan ooit. Figuurlijk dan, want letterlijk kwam ie juist angstvallig dichtbij. Tot lieve mede-hardlopers mij weer op het goede pad brachten. Ik maakte grote stappen en ik wist: ja, ik ga die dag toch starten. Ik wil rennen in mijn eigen, nieuwe stadje.

Vandaag was het zover! De weersvoorspellingen waren lastig: het zou warm worden, maar ’s ochtends nog niet. Aangezien ik nogal een koukleum ben, hield ik een dun jasje met lange mouwen aan. En daar was ik vooral in het begin erg blij mee. De sfeer bij de Hofpleinvijver, waar de startvakken zich bevonden, was goed. Iedereen was opgewonden en had er zin in. Ikzelf was enorm zenuwachtig. Toen we eindelijk richting de start op de Coolsingel liepen, ging echter de knop om. Ik ging dit doen.

De eerste kilometers gingen lekker. Het was druk op het parcours, maar het was te doen. Ik genoot van alle mensen aan de kant, geweldig al die aanmoedigingen. Op ongeveer 3,5 km stonden Johan, Pien How much paroxetine is in brisdelle , Daan en Faas te zwaaien en te juichen, wat een enorme boost gaf. Maar toen moest ik nog wel een eindje!

Op een gegeven moment liep de route best een tijdje iets omhoog. Ik voelde mijn benen zwaarder en zwaarder worden. Toen ik bovenaan het bordje van 7 km zag, kreeg ik een mentale klap. Moest ik er echt nog drie?! Ik dacht dat ik al veel verder was… Wandelen was voor mij geen optie, dus wist ik: ik moet langzamer, wil ik dit uitlopen. Een kilometer lang sjokte ik wat vooruit, waardoor ik enigszins op adem kwam. Daarna kon ik gelukkig de energie vinden om me te herpakken en was uiteindelijk de finish, ook op de Coolsingel, in zicht. Dat laatste stuk was echt geweldig, wat een mensenmassa. Het waren zware laatste meters, maar de toeschouwers hielpen me er doorheen. Super!

Cheap micronase medication

Mijn eindtijd was volgens mijn Nike-app iets onder het uur, maar op de site van de marathon Rotterdam bleek dat ik er net iets boven zat. Voor mij helemaal prima: mijn knie weerhoudt me er immers toch van te snel te lopen en het gaat mij nu echt om de afstand. Ik moet kilometers maken en daarin ben ik heel goed op weg.

Deze run uit te hebben gelopen voelt als een enorme overwinning. Een bevestiging dat ik het echt wel (weer) kan. Het geeft me vertrouwen in de aanloop naar hét ultieme hardloopdoel van dit jaar: de Dam tot Dam op 22 september. Ik kan dat, hell yeah!

Follow on Bloglovin

23 Comments

  1. Wendy 14 april 2013 at 18:36

    GEWELDIG! Gefeliciteerd meid, klasse. We gaan gewoon beiden ons doel halen aan het einde van het jaar, wedden?

  2. Nicky 14 april 2013 at 18:37

    Super tijd! Op naar de 16km!

  3. Nanda 14 april 2013 at 19:01

    Geweldig! Goed gedaan!
    Heb zelf vandaag voor het eerst een wedstrijd gelopen, een 5 km wedstrijd, en hopelijk wordt de volgende een 10 km :)

  4. Anne 14 april 2013 at 19:07

    Super! Wat moet dat een goed gevoel geven zeg!

  5. Deborah 14 april 2013 at 19:47

    Wat goed gedaan! super :-)

  6. Brenda 14 april 2013 at 19:57

    Súper! Gefeliciteerd met je prestatie. Wat een heerlijk gevoel geeft dat hé!?
    Ik heb me via mijn werk ook weer ingeschreven voor de dam tot dam. Vanaf nu moet ik dus ook echt aan de bak ;-)

  7. Lin 14 april 2013 at 19:58

    Super knapperd!! Dam tot dam gaat ook helemaal goedkomen, binnenkort weer een stukje samen!

  8. Mieke 14 april 2013 at 20:35

    Super! Gefeliciteerd! Lijkt me echt heerlijk, zo’n wedstrijd lopen. :)

  9. Nikki 14 april 2013 at 20:41

    Super overwinning!

  10. Wilma Groenewald 15 april 2013 at 07:18

    Goed gedaan hoor, wees maar lekker trots op jezelf per slot van rekening heb je het toch helemaal zelf geflikt.

  11. E.frl 15 april 2013 at 10:40

    Wat een overwinning! En een voorbeeld voor veel meiden die de flow even kwijt zijn. Topper!

  12. Shirley 15 april 2013 at 11:49

    Gefeliciteerd! Tijd maakt niet uit, je hebt het toch maar mooi gedaan, joh!

  13. Nienke 15 april 2013 at 13:23

    You did it! Wat een goed gevoel geeft dat hè? Die Dam tot Damloop komt helemaal goed!

  14. Lindsay 15 april 2013 at 13:44

    Hoe tof! Wat een heerlijke overwinning! Ik LOL trouwens keihard om foto 3 met het rode cirkeltje! Echt hardop lachen, haha! Tof kind :-) X

  15. Willemvk 15 april 2013 at 16:50

    Die foto 3 is echt geweldig!!

  16. annouska 15 april 2013 at 18:55

    Ja wat gaaf dat je het ondanks je knie en alle andere dingen die tegen zaten hebt kunnen uitlopen. :D

  17. Marcella 15 april 2013 at 20:34

    Wow, supergoed gedaan! Je kunt met recht trots zijn!

  18. Nina 16 april 2013 at 10:31

    Gefeliciteeeeerd! Hartstikke goed.

  19. HansDeZwans 16 april 2013 at 11:35

    Proficiat en leuke foto ook die laatste met die rode wangetjes, schattig :-)

  20. Peet 16 april 2013 at 14:20

    Woow ik ben trots op je Mariek! Supergoed gedaan :-D

  21. Indira 16 april 2013 at 14:58

    Echt goed! Leuk om te lezen dat je weer (bijna) helemaal de oude bent :D

  22. LNNK 16 april 2013 at 17:27

    Wat goed van je zeg! Proud of you!!

  23. Marike 30 april 2013 at 21:59

    Goed bezig Marieke! :)