Kenners zijn ervan overtuigd: het gaat ons eindelijk eens lukken. Nederland zal de finale halen en daarin nog hoge ogen gooien ook. De bookmakers zeggen het, en de bookmakers hebben bijna altijd gelijk.

Nee, ik heb het niet over een EK of WK voetbal. Was het maar zo’n feest. Ik heb het natuurlijk over het Eurovisie Songfestival. Deze week is het weer zover, het jaarlijkse liedjesfestijn gaat van start. Het evenement waarop Nederland zelden een rol speelt en waarvan we bij voorbaat al weten dat we gaan falen, al is het maar door de vriendjespolitiek van de andere deelnemende landen.

Cornald Maas kan het weten
Maar dit jaar schijnt het eindelijk écht eens te gaan gebeuren. Dit jaar hebben we namelijk eens niet zo’n standaard, slappe hap inzending, maar een echt stoere chick met een dijk van een stem. Een dame die het op haar eigen manier doet, met haar eigen bijzondere liedje. Cornald Maas vindt het de beste Nederlandse inzending ooit. En hij kan het weten.

Roemloos onderaan
Zelf kijk ik eigenlijk al jaren niet meer. Waarom proberen we het überhaupt nog, is mijn opvatting. Ik kan al slecht tegen mijn verlies, dus zie niet in waarom je aan zoiets mee zou doen als je toch al weet dat bevriende landen, vooral in het oosten, elkaar de meeste punten gunnen. Bovendien: we verliezen niet alleen, we bungelen ook nog eens altijd roemloos ergens onderaan.

Mussen van het dak
Toen ik Birds van Anouk voor het eerst hoorde, dacht ik: ja hoor, alsof dit het wél is. De sufheid. En zingt ze nou echt zo ongeveer iets als ‘de mussen vallen van het dak’, maar dan in het Engels? Maar inmiddels kan ik het wel waarderen. Het nummer blijft in ieder geval verschrikkelijk snel én lang in je hoofd hangen, wat voor zoiets als het Songfestival natuurlijk wel handig is.

The Killing
En Anouk valt op, daar in Malmø. Vooral omdat ze regelmatig schittert door afwezigheid. Ze wil gewoon dat podium op en haar liedje zingen, meer niet. Al die poespas er omheen, daar moet ze niets van hebben. Het zal haar dan ook niet heel slecht uitkomen dat ze met een potje bowlen (!) geblesseerd raakte aan haar been en daardoor de openingsceremonie moest missen. Nu kan ze namelijk lekker op haar hotelkamer The Killing afkijken. Ik heb die serie ook verslonden en ik zeg je: als je daar eenmaal in zit, zet je daar alles voor opzij. En die Songfestival-poppenkast al helemaal.

Ik ben wel nieuwsgierig hoe Anouk het vanavond gaat doen in de halve finale en zal dan ook voor het eerst in jaren waarschijnlijk weer voor de buis zitten. Maar als het wederom mislukt, zullen we dan voor eens en voor altijd stoppen met die onzin? Want dan hebben we écht alles geprobeerd.

Ook verschenen op Viva.nl

Foto: Eerlijkefoto.nl