Running: Druk van de ketel

Hardlopen is leuk, hardlopen is heerlijk. Tenminste, meestal. Soms heb ik echter een dip en die dip was er de afgelopen twee maanden. Maar nu ben ik terug!

Na mijn eerste halve marathon van Amsterdam vorig jaar, die hele zware, nam ik me voor dat ik beter kon. Ik schreef me daarom heel optimistisch in voor de halve marathon van de CPC Loop op 8 maart in Den Haag. Ik was zo lekker bezig geweest, dit moest ik doortrekken. Vooral NIET laten versloffen. Dit kon ik, vond ik.

Niet dus. Ik ging een maand op vakantie. Hoewel we ons voorgenomen hadden ook daar in Australië te gaan rennen, kwam het er maar twee keer van. Het was simpelweg te warm. ’s Ochtends vroeg om 7.30 uur tikte het kwik de 30 graden al aan. Helemaal niks voor mij en ook Johan had er niet zo’n zin in. We genoten van andere, op dat moment veel leukere dingen.

Toen we weer thuis waren, pakte Johan het snel weer op. Hij traint immers voor de marathon in april, dus hij moet wel. Ik bleef echter op de bank hangen. Ik kon het maar niet opbrengen om in de kou, regen en donkerte te gaan rennen. Zoals elk jaar weer het geval is dit seizoen.

Gisteren ben ik toch weer eens gegaan, voor het eerst na 1,5 maand niks doen. Ik liep ‘maar’ 5 km en dat was best pittig. Ik wist gelijk: die halve van Den Haag gaat ‘m gewoon niet worden. En weet je? Dat is dus helemaal niet erg.

Hardlopen doe je voor jezelf. Jij moet er blij van worden en niemand anders. Ik had vroeger de neiging om mezelf heel veel druk op te leggen, omdat ik per se ook zo’n echte die hard hardloopchick wilde zijn, zo’n voorbeeld voor anderen. Ik moest constant mijn eigen grenzen verleggen en mezelf verbeteren, gewoon lekker ontspannen mijn rondjes lopen was niet genoeg.

Nu niet meer. Ik weet van mezelf dat ik hardlopen in de winter gewoon echt niet leuk vind. Het maakt me niet gelukkig, tenminste, niet zoals het in de lente aanvoelt. Mezelf opleggen dat ik MOET trainen voor 21 km helpt daar dan ook bepaald niet bij. Het levert alleen maar frustratie en andere ellende op. Waarom ik dan zo eigenwijs was om me tóch in te schrijven? Geen idee, noem het de waan van de dag. ;) Ik had beter moeten weten.

Dus heb ik nu besloten mijn inschrijving voor de CPC Loop om te zetten naar de 10 km. Dat is een afstand die ik oprecht leuk vind en gewoon lekker zou moeten kunnen lopen, ook met wat slechter weer. En dat is nog bij te trainen voor 8 maart. ;) De druk is er nu af en dat is fijn! Ik liep gister ontspannen mijn rondje en kwam voldaan thuis. Zo hoort hardlopen te zijn.

Straks in de lente kan ik het dan weer (als ik dat wil!) uitbouwen naar langere afstanden. En misschien wel weer die halve marathon van Amsterdam. Wie weet. Niks hoeft en alles mag!

21 Comments

  1. Esther 29 januari 2015 at 14:14

    “Moeten”hardlopen lijkt me inderdaad erg demotiverend.
    Slim dat je naar je gevoel luistert! Die halve marathon komt wel weer.

  2. Wendy 29 januari 2015 at 14:23

    Hahaha, ik weet niet of je mijn blogje vandaag gelezen hebt, maar daarin schrijf ik zo’n beetje een verhaal van dezelfde strekking. Ook ik heb mijn inschrijving omgezet! Vanwege precies dezelfde reden :)

    Groot gelijk heb je!

  3. Stacey 29 januari 2015 at 14:27

    Je hebt helemaal gelijk, je moet jezelf niet pushen iets te doen, je moet er lol in hebben. Ik vind het volkomen logisch dat je op vakantie niet bent gaan lopen en dit weer is inderdaad niet erg uitnodigend om te gaan lopen. Gewoon rustig aan het trainen weer oppakken en er lol in blijven hebben, dat is het belangrijkste. Succes!

  4. Marieke 29 januari 2015 at 14:36

    Klinkt als een goed besluit! :) En je bent weer begonnen, dat is toch goed? :)

  5. Sabien 29 januari 2015 at 14:54

    Heel goed! Je hebt he-le-maal gelijk! 10km of halve, ik weet het nog niet met de CPC, besluit het last minute en hoop dan een second hand startbewijs te scoren. No pressure…

  6. Bente 29 januari 2015 at 15:32

    Amen! Helemaal met je eens dat hardlopen iets is dat leuk moet blijven, en als dat betekend dat je niet in de winter loopt dan is dat helemaal prima :)

  7. Maaike 29 januari 2015 at 16:31

    Zo waar… ik vind het ook niet leuk als ik moet… Ik ga in maart de circuitrun doen en dat vind ik al een hele “moet” maar goed… tot nu toe heb ik lekker gelopen en dan ben ik maar de laatste die over de finish gaat… ik doe het voor mezelf… =D

  8. Maurits 29 januari 2015 at 17:02

    Inderdaad! Hardlopen in de winter is ook niet veel aan. Brrrr

  9. Deirdre 29 januari 2015 at 17:07

    Goed zo! Je doet het inderdaad voor jezelf :) Ik ben ook bezig met proberen maar dan in de sportschool.

  10. Johan 29 januari 2015 at 17:08

    Boks

  11. Mieke 29 januari 2015 at 22:18

    Oh ik vind het nu ook zo moeilijk om ’s avonds nog de deur uit te gaan voor een run. Niet eerder vond ik het zo lastig in de winter als deze winter. Terwijl het eigenlijk vooral herfst is deze winter. Maar misschien is dat het punt ook juist wel. ;)
    In ieder geval goed dat je weer gegaan bent! En meteen vijf kilometer na anderhalve maand is ook super! Naar de tien is dan wel weer op te bouwen inderdaad. No pressure. Goed bezig!

  12. Annemieke 30 januari 2015 at 09:12

    Je moet je idd niet laten leiden door een besluit als je er alleen maar tegenop ziet en er geen plezier meer uit haalt. Waarom zou je? Elke afstand is mooi, die 10K ook. Ik denk inspirerend om te lezen voor anderen, omdat doelen steeds verder worden gesteld en je er (door bijv social media) vanzelf in mee gaat. Ik ga voor de R’dam Marathon en haal juist ontzettend veel plezier uit het lopen/trainen voor een doel. Maar weet ook nog goed dat ik vorig jaar na de marathon wel een dipje had. Even niks moeten, gewoon hardlopen als het kan en de afstand die ik wil. Dat kan (ook) zo fijn zijn!

  13. Lauriëtte 30 januari 2015 at 09:26

    Goede keus, het moet wel leuk blijven voor jezelf! :) Succes met trainen voor de 10K! :)

  14. Saskia 30 januari 2015 at 10:59

    Mooie verstandige keuze!
    Ik vind die 5 en/of 10 km al een hele mooie prestatie ;) En als dat voor jou prettiger is, vooral ook blijven doen. Zonder druk en met plezier.

  15. Ilse 30 januari 2015 at 11:45

    Ik geef je groot gelijk, hardlopen moet natuurlijk wel iets blijven wat je voor je plezier doet en waar je voldoening uit haalt. Tuurlijk moet je jezelf wel eens een schop onder je kont geven maar je moet er wel plezier bij hebben.
    Heel veel succes met trainen voor de 10 km en ik weet zeker dat het je gaat lukken!

  16. Mylène 30 januari 2015 at 13:58

    Goed zo! Hou het leuk voor jezelf. Ik loop de laatste tijd weer wat vaker en heb al die tijd geen doel gehad. Alleen maar lekker lopen. Als ik halverwege niet meer kan, is dat geen ramp. Dat zorgt er nu voor dat ik het echt leuk vind om te gaan en dat ik ook zin heb om vaker te gaan. Die conditie en langere afstanden komen dan vanzelf wel.

    Moet trouwens wel zeggen dat je alsnog een voorbeeld bent, ook al laat je zo’n halve marathon lopen (oh wat een leuk woordgrapje). Juist door dit te doen, laat je zien dat je een voorbeeld bent ;)

  17. Suzanne 30 januari 2015 at 15:09

    Hee Marieke ik word helemaal blij van dit berichtje haha, ik had je na die halve marathon gereageerd, toen had ik me later ook ingeschreven voor de CPC, maar ik net ook besloten dat het hem niet gaat worden en dat dat niet erg is.
    Super dus haha! Zet hem op!

  18. Marleen 30 januari 2015 at 20:06

    Ik herken dit zo! Als ik mezelf opleg om te gaan hardlopen, heb ik bij voorbaat al geen zin. Als ik loop wanneer ik zin heb, ga ik veel vaker!

  19. Paul 31 januari 2015 at 17:38

    Dat klinkt als een heel verstandig besluit!

  20. Froukelien 31 januari 2015 at 22:32

    Juist door dit soort blogjes ben je een voorbeeld voor anderen! Of toch in ieder geval voor mij :). Ik ga morgen gewoon lekker onbezorgd een klein rondje rennen. Omdat ik het leuk vind, niet omdat het moet.

    xxx

  21. Michelle 02 februari 2015 at 14:31

    Gelijk heb je! Ik heb me na de marathon van Amsterdam ook weer enthousiast aangemeld voor de marathon van Rotterdam, maar ik heb echt geen zin om te trainen. Afgelopen zomer vond ik die lange afstanden heerlijk, en waren m’n benen en schouders superbruin van het rennen in de zon. Maar tijdens deze koude, donkere en natte dagen heb ik gewoon echt geen zin! Hopen dat het snel weer lekkerder weer wordt…