Gespannen keek ik vanmorgen naar mijn pilstrip. Het slaat nergens op, ik moet nog een week ongesteld worden, maar toch voelde het bijzonder. Na zestien jaar de pil te hebben geslikt, was dit voorlopig de laatste! Eigenlijk hadden we 1 januari als symbolische stopdatum, maar het leek ons toch makkelijker en overzichtelijker om maar gewoon aan het einde van een strip te stoppen. En dat is nu.

Ik sloeg een voorraadje tampons in op Centraal Station. Zal ik die allemaal nog op gaan maken? Dat schoot toch even door mijn hoofd… Natuurlijk moet ik er rekening mee houden dat ik echt niet eind januari al een positieve test in mijn handen zal hebben, maar toch… Je wéét het niet. Wat lijkt het me lastig om maanden, en als je pech hebt nog veel langer, te moeten wachten op zoiets spannends en bijzonders, iets wat je zA? graag wilt. Ik ben benieuwd hoe vaak ik teleurgesteld op de wc zal zitten als mijn menstruatie zich tA?ch weer aangediend heeft die maand. ‘Ongeduld! is my middle name!

Ik wil niet rondbazuinen dat we ‘ermee bezig zijn!, want dan krijg je alleen maar vragen en nieuwsgierige blikken. En stel dat het niet (gelijk) gelukt, is dat alleen maar heel vervelend. Toch heb ik het een paar goede vriendinnen wel verteld. Ze waren super blij, haha… Het is ook wel gewoon een grote stap natuurlijk. En zij weten hoe graag ik die wil zetten. Ze zijn blij voor me dat ik dat nu kan, samen met mijn liefde die net zo enthousiast (en ook wel nerveus, haha) is als ik.

Het bijhouden van dit ‘dagboekje! voelt overigens heel gek. Alsof ik in het luchtledige typ. Ik ben gewend om mijn hersenspinsels direct online te gooien, maar dat is nu wel even anders. Niemand mag het weten, totdat het is gelukt… Het feit dat jij dit nu leest, betekent dat ik zwanger ben. ZWANGER! Whaaa, wat voelt het volwassen om dit woord hier zo te zien staan. Ik begon ooit met bloggen over mijn studententijd, en nu, tien jaar later, tik ik stukjes over het moederschap. Oh. My. God. Write my essay Lisinopril cough treatment Kytril order