(34 weken en 6 dagen zwanger)
‘Dit is gewoon de laatste keer dat je je kind op beeld gaat zien. De volgende keer ligt ze in levende lijve op je borst!’ aldus een lieve vriendin van me. Inderdaad, daar had ze gelijk in. De groeiecho die bij 34 weken wordt gedaan door onze praktijk is in principe, als alles gewoon goed blijft gaan, de laatste echo die er wordt gemaakt. Ik krijg nog controles, maar het is (hopelijk) niet meer nodig om ons meisje van dichtbij te bekijken en op te meten.

Gisteren was het zover en kreeg ik dus misschien wel voor de laatste keer een klodder gel op mijn buik gesmeerd. Daar verscheen ze hoor, ons baby’tje. Ik blijf het geloof ik in elke echo-blog zeggen, maar wat is het toch bijzonder om haar te zien. Iedere keer weer smelten we gewoon weg bij het idee dat dat ons kindje is op dat scherm. Wat hebben we zin om haar te zien, te knuffelen, te leren kennen.

Ons meisje werd, net als bij de 30 weken-echo, weer helemaal opgemeten. Hoofdje, buikje, ledematen. De bevindingen werden vergeleken met die van de vorige keer en daaruit bleek gelukkig dat ze qua ontwikkeling nog helemaal op schema loopt. ‘Het is geen grote baby’, kregen we te horen, maar dat gaf niet. Ze doet het verder super. Enne, eerlijk is eerlijk, ik vond het niet zo heel erg om te horen dat ze wat aan de kleine kant is. Ze moet er immers ook nog uit, haha! Zolang ze gezond is, is het helemaal prima. Ze schatten nu in dat ze rond de 3200-3300 gram zal uitkomen op de uitgerekende datum.

Als ze die al haalt… Want een gek voorgevoel zegt me dat deze dame niet tot 40 weken blijft zitten. Niet dat dat iets zegt, want mijn voorgevoel over het geslacht was ook fout, maar toch. Ik hou er serieus rekening mee dat oktober zomaar de maand kan zijn dat ik mama word. Aaaaahh!

De eerste week van mijn verlof zal ik vermoedelijk dus besteden aan het regelen en bestellen van de laatste praktische dingetjes. Pas als alles klaar staat voor haar komst, zal ik (mezelf kennende) wat rust in m’n kont hebben om de andere dingetjes op mijn lijstje te doen: boeken lezen, series kijken, fotoboeken maken, nog wat blogjes schrijven! Ik kijk in ieder geval héél erg uit naar het moment dat ik de Sanoma-draaideuren voor de voorlopig laatste keer doorga. Nog maar een weekje!