Dit is weer zo’n blogje zoals ik er in mijn hele bloggeschiedenis al héél veel heb geschreven. Maar wat maakt het uit, ik ben ook maar een mens. ;) Een mens dat enorm van lekker eten houdt en de sportzin in de loop der jaren een beetje is verloren. En wat krijg je dan? Een Marieke die begin dit jaar niet lekker in haar vel zat en wat kilootjes kwijt wilde.

Ik merkte het op een gegeven moment aan mijn kleren. Ze begonnen te strak te zitten, de keuze in mijn kast werd steeds beperkter. Voor mij altijd een teken dat ik weer op moet letten met eten en wat minder moet proberen te snaaien. Maar zo uit de losse pols lukte me dat deze keer niet.

Daarom begon ik eind januari met Weight Watchers. Dat klinkt super suf, maar in het verleden ben ik daar al eens redelijk makkelijk wat kilo’s mee verloren en ik weet dat dat systeem voor mij goed werkt. Ik nam een 4 maanden-abonnement (nee, deze blog is niet gesponsord…) en stelde als doel dat ik 6 kg wilde afvallen. Ik wist dat ik dan op een gewicht zou uitkomen dat bij mij past en waar ik me altijd fijn bij voel.

In het begin ging het hartstikke goed, de kilo’s gingen er op een prima tempo vanaf. Maar toen kwam corona en kwamen we allemaal thuis te zitten. Dat had weleens een probleem kunnen worden…

Ik kan namelijk hele dagen snaaien en alles eten wat los en vast zit. Mijn issue is dat ik alles lekker vind: zoet, hartig, snacks, ontbijt, lunch, avondeten… you name it. Op mijn werk had ik daar geen last van: ik nam mee wat ik die dag mocht eten en als het op was, was het op. Maar thuis is er een snoepla en een voorraadkast. Help!

Wat bleek nou? Ik hield het hartstikke goed vol! WW bleek mijn redding in tijden van corona. Elke dag bijhouden wat ik binnenkrijg, helpt om de rem erop te houden en niet helemaal los te gaan. Het werkt confronterend, het biedt houvast. Het zorgt ervoor dat ik niet de hele dag door in de lades, kasten en koelkast duik om te kijken of er niet nog iets te snoepen valt.

Uiteindelijk ben ik in 14 weken tijd 7 kg afgevallen en voel ik me super goed; fitter dan ik me in jaren heb gevoeld. Kleding past weer, shoppen is weer leuk. Natuurlijk was het niet altijd even makkelijk, de ene week ging het beter dan de andere, maar ik ben toch wel erg trots op mezelf dat het gelukt is! En dan te bedenken dat ik heus wel taart heb gegeten, sushi heb besteld en wijntjes heb gedronken. Alleen dan met mate!

Bovendien heb ik skeelers aangeschaft en probeer ik 1-2 keer per week een flinke ronde te skaten. Het voelt heerlijk om weer te sporten in de buitenlucht, zeker nadat ik de hardloopmotivatie helemaal ben kwijtgeraakt na die ‘mislukte’ halve marathon in 2014.

Zo zie je maar: als die knop eenmaal om is, lukt het me hartstikke goed om beter voor mezelf te zorgen. Iets wat in tijden van corona natuurlijk éxtra belangrijk is!