Vliegen doe ik niet voor m’n lol. Hoe vaak ik ook al in een vliegtuig ben gestapt, voor een kort stedentripje of een reis naar de andere kant van de wereld, het zal nooit mijn hobby worden. Mijn maag vindt het niet leuk en ik heb vliegangst. Ik doe het wel hoor, want anders kom ik nergens, maar alleen met een pakje Primatour- en melatoninetabletjes in m’n mik om me knock out te krijgen. Opstijgen, proberen te slapen en alleen nog wakker worden (gemaakt) voor eten en drinken.

Arimidex cost walmart

Mijn ouders vinden het maar niks dat ik naar Rotterdam ben verhuisd. Mijn moeder zou het liefst zien dat ik bij hen in de straat woon, maar Utrecht kon nog net. Pa en ma wonen in Culemborg en tsja, dan is 010 wel even een stukje rijden. Je gaat in ieder geval niet spontaan bij elkaar op de thee, dat moet je echt plannen. Johan krijgt dan ook regelmatig van mijn moeder te horen dat ze alles aan hem leuk vindt, behalve dat ie in Rotterdam woont.

Om hen te laten zien waarom ik met alle liefde voor mijn liefde het mooie Utrecht voor Rotterdam heb verruild, nodigde ik mijn ouders uit om een dagje sfeer te komen proeven. Natuurlijk zijn ze al een aantal keer bij ons thuis geweest, maar ik wilde hen een paar mooie plekjes laten zien en gewoon een dagje gezellig samen doorbrengen. Dat komt namelijk zelden voor! Woensdag was het zover: zij zijn die dag altijd vrij en ik deze week natuurlijk ook, dus dat kwam goed uit.

Zes jaar geleden raakte mijn moeder haar grote zus How much paroxetine to overdose kwijt. Mijn oom zijn vrouw. Mijn neef en nichtje hun moeder. Mijn opa en oma hun dochter. Mijn broertje en ik onze tante. Die kloteziekte met de grote K was de boosdoener. Het was een verschrikkelijke periode waar we als familie doorheen moesten. Nog steeds denken we elke dag aan haar. Nu ze er niet meer is, beseffen we dat ze altijd een soort lijm was die iedereen bij elkaar hield. Gek dat dat pas blijkt als iemand is weggevallen. Van onze vroegere leuke gezellige familie is helaas namelijk vrij weinig meer over. Met de zeer vervelende details zal ik jullie niet vermoeien.

Gelukkig hebben we met een paar geweldige mensen nog wel veel contact, onder wie het gezin van mijn overleden tante. Haar dochter is mijn lievelingsnichtje en haar man is fantastisch, zorgzaam en grappig. Je kunt je misschien voorstellen dat mijn moeder, vader, broertje en ik het dan ook een enorme eer vonden dat we afgelopen weekend bij die laatste op zijn bruiloft mochten komen.